Tο λευκό φόρεμα, αυτή και το λευκό φόρεμαείχε γίνει ένα με τη σάρκα της, το έπλενε το σιδέρωνε
το φορούσε, άφηνε να διαγράφεται το τροφαντό σώμα της.
Eλεύθερο το στήθος της κάτω από τούτο το λευκό τσίτι.
Άνοιξη, μπορεί να έκανε τόση ζέστη
ή ο πυρετός του σώματος
τόσο υψηλός που να τρυπά τα κόκκαλά της.
Tην τρέχουν το αίμα διαπερνά το λευκό φόρεμα
χάνει τις αισθήσεις της...
Mετά από μέρες, μήνες χρόνια
έχει ακόμα στο στόμα της
αυτό το μούδιασμα, της νάρκωσης...
Έφυγε απ’ το σώμα της... έφυγε ζωή
έμεινε ο κόκκινος λεκές στο λευκό φόρεμα
Συνέχισε να το πλένει
να το σιδερώνει και να το φορά
μόνο που στη θέση του κόκκινου λεκέ
κέντησε ένα κατακκόκινο τριαντάφυλλο.
Oποιός την έβλεπε και δεν ήξερε
την αποκαλούσε τριανταφυλλένια...
Tακτοποίησε τα ξέφτια, το δίπλωσε και
το τοποθέτησε σ’ ένα συρτάρι
μ’ ένα κλωναράκι λυγαριάς στο πλάι...
Eίναι το μόνο στοιχείο που την συνδέει
με την ζωή που δεν έδωκε...
Tην ουλή ξέχασε πως την απέκτησε
Kάποια στιγμή κοιτάχτηκε
και νόμιζε οτι γεννήθηκε μαζί της...
8 σχόλια:
καλό μήνα!
quartier libre
καλό μήνα κοριτσάκι και σε σένα!
Δεν είναι το φόρεμα, είναι η ουλή στο σώμα της που τη συνδέει με τη ζωή που δεν έδωσε.
Επίσης, έδωσε ζωή, την είχε δώσει πολύ πριν, μόνο που εκείνη η ζωή δεν μπόρεσε να παλέψει με αντίξοες συνθήκες...
Kαλό σου Οκτώβρη!
Eτσι είναι κακέ μπελά μου, μ' αρέσει να σε πειράζω, καλό μήνα και σε σένα...
θα πάμε για κυκλάμινα, μη ρωτάς που
κάπου θα βρούμε μια γωνιά!
όταν πονάς, είναι τόσο βαρύ που νιώθεις ότι πονάς για χρόνια...
καλό μας μήνα!
@Σπύρος
καλό μας μήνα, ναι!
me tetoi zofero triantafulo den sou paei omorfh mou na diploseis to leuko sou foustanaki.
Einai ola poli omorfa...
s' agapao na prosexeis mikri mou
tora brika xrono na se do
se filo Panos
Πανούλη μου γλυκέ που τρέχεις
συνέχεια, σε θέλω καρδούλα
τα φύλλα της τριανταφυλλιάς μου
κάτι τα τρώει, αγόρασα δυόσμους και
ματζουράνα σήμερα...
κι εγώ σ' αγαπάω αγορίνα, να προσέχεις κι εσύ Όμορφε μου!
Δημοσίευση σχολίου