TO XΩPIΣ KAMMIAN EΛΠIΔA TPAΓOYΔI
(απόσπασμα)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ω γυναίκα, σάρκα δικιά μου, γυναίκα που αγάπησα κι έχασα,
εσένα, αυτή την ώρα την υγρή, καλώ και τραγουδάω.
Σαν αμφορέας φύλαγες μέσα σου την ακένωτη τρυφερότητα
και η ακένωτη λήθη σε τσάκισε κάτω σαν αμφορέα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Eίμουνα τότε ο πεινών και ο διψών,
και εσύ είσουν ο καρπός μου.
Eίμουνα τότε ξεπεσμός και χαλάσματα,
και εσύ είσουν το θαύμα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ω εσύ τρελό ρήμα συνδετικό
της ελπίδας και του εγχειρήματος,
εκεί όπου μας δένουν και μαζί μας γεμίζουν απόγνωση.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kαι η τρυφεράδα έρχεται και φουσκώνει σαν το προζύμι.
Kαι μετά έρχεται ο λόγος και ανατέλλει από τα χείλη σου.
PABLO NERUDA
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου