Aν άνοιγες το στέρνο μου αυτή τη στιγμή θα αντίκρυζες το σύμπαν ολόκληρο άστρα, φεγγάρια, σύννεφα, νερό, νερό, ποτάμια φουσκώνουν το μέσα μου, γεμίζουν το πέλαγος
το κύμα, να σκάει στο βράχο, να με λούζει να με τεντώνει, να με τανίζει, αγάπη...
2 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Πάρα πολύ ωραίο το ποιημά σας! τόσο ρομαντικό!....πολύ γλυκό...μπράβο σας!.....πολύ όμορφο και πολύ ερωτικό......!
2 σχόλια:
Πάρα πολύ ωραίο το ποιημά σας! τόσο ρομαντικό!....πολύ γλυκό...μπράβο σας!.....πολύ όμορφο και πολύ ερωτικό......!
ευχαριστώ ανώνυμε, ευχαριστώ...
και καλό σας βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου