Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

...

ύπουλα τα ιντερνετικά παιχνίδια
μήτε παιδικότητα μήτε σεβασμό και αγνότητα σ' αφήνουν να έχεις
πάω να βλέπω κατάματα ποιός μου μιλά και να μυρίζω πραγματικό αντρικό ιδρώτα

ME ΣTEΓNΩΣEΣ, XPEIAZOMAI ΔPOΣIA KOΣMOY

ΠOΛY ΛEΠTA TA OPIA...

KAΛA MΠANIA ΣTOYΣ YΠOΛOIΠOYΣ...

12 σχόλια:

tk είπε...

Καλημέρα...

Orelia είπε...

αναλογιες θα βρεις
εδω οπως εκει
η διαφορα δυσκολο να ειπωθει
κι οχι επειδη ειναι δυσκολο να βρεθει΄
παντα ομως η δροσια του κοσμου λυτρωνει
εκεινη βλεπεις, επιτρεπει το καταματα
αυτο που σε κανει να ζυγιζεις τις προθεσεις αμεσα

καλα μπανια και σε σενα!

elmelissa είπε...

Είναι σκληρα τα λόγια σου ...πολύ..

Καλό σου βράδυ!

genna είπε...

Mορφέας, καλησπέρα

Oρέλια ετσι ακριβώς

Mελισσάκι... καλό βράδυ

kostas_patra είπε...

ωραία λόγια είπες.
πολύ ωραία λόγια!

genna είπε...

πρώτα θα σε καλωσορίσω

με έκπληξη και ψάχνοντας βρήκα που άφησες τούτο το μήνυμα,
αναρωτιέμαι γιατί στάθηκες εδώ...
ακόμα ψάχνω να βρω αναλογίες...
βλέπω ανθρώπους σε κατάθλιψη τη μια μέρα
και την επομένη σε μια υπερδιέγερση, προσπαθούν να αποδείξουν ή να ανατρέψουν τη μιζέρια ή τη δυστυχία τους...
προσπαθώ να διαφυλάξω οτι έχω βιώσει
με την MNHMH μου, αλλά λεπτές οι ισορροπίες... μου άρεσε το οδοιπορικό σου...
να είσαι καλά...

kostas_patra είπε...

καλή η συνάντησις λοιπόν

εχείς διαμάντια βρεί και δώθε τα μοιράζεσαι, πολύ καλό και όμορφο.
εκείνοι ότι έζησαν του βρήκαν την ουσία και την έγραψαν, πανέμορφα και στιβαρά τα λόια τους, οι αίσθησες, οι εικόνες.
έψαξα τη ματιά τη δική σου να βρω και κάπου εδώ τη βρήκα
πολύ μου άρεζε και δια τούτο σου γραψα.
ο χ΄ρονος σημασία δεν έχει στα γραπτά, τα πιο παλιά δεν μένουν ξεχασμένα, σαν κάτι έχει κάποιος να πεί, το λέει και αυτό μένει.
μη μιλάς για ισορροπία, ας στην στους ισορροπιστές, τους ακροβάτες, εμείς οι υπόλοιποι να σταθούμε ορθοί προσπαθούμε, για να μπορούμε ευκολότερα για ανάπαψη τα βράδια να ταιριάζουμε, πλάι πλάι σαν τα δελφίνια.
και αν σου φαίνεται ύπουλο το ιντερνέτι, δεν είναι παρά ένα μέσο, ένα υποκατάστατο που συμπληρώνει ελλείψεις.
σου εύχομαι να βλέπεις και να λούζεσαι την αντρική δροσιά του, γιατί για ανάγκη εδώ μιλάς, όχι αγνή, ούτε αθώα, μα ανθρωποβόρα σαρκική, ηδονική του ενστίχτου.
αυτό ήταν που με τράβηξε, ο αόριστος του χριστιανόπουλου
"με ξεχασες,
με γέρασες"
εσλυ γράφεις πιο δυνατά, πιο πρίν, έχοντας ακόμα την ημέρα μπροστά σου να ψάξεις για το κομμάτι που σου λείπει να συμπληρωθείτε.
έχει απίστευτη δύναμη εκείνο το χρειάζομαι δροσιά κοσμου και εσείς... πηγαίνετε για μπάνιο.
και τέτοια διάθεση μην είχες, ωραία μου κάθεται έτσι.
:)

Ανώνυμος είπε...

το κομμάτι που μου λείπει...
μ΄αρέσουν αυτά που μου γράφεις
να κρυφτώ δεν μπορώ, αλλά και στου ενστικτου τις επιθυμίες υπάρχει
παιδικότητα και αγνότητα και γι αυτή μιλώ εγώ, οχι για την αδηφάγα επιθυμία των πολλαπλών κι εδώ κι εκεί... καταλαβαίνεις όπως καταλαβαίνεις τη δροσιά του κόσμου
και τνη ανάγκη να ακουμπάνε δίπλα δίπλα τα δελφίνια...
σου γράφω απο ιντερνετ καφέ...
κάτι έπαθε, τα δικά μου τα κομεντς δεν,
να ξανάρθεις, ήταν όμορφο που ξεκίνησες απο δω, με τρομάζει ο συνωστισμός, καλημέρα σου
εισαι και κοντά στη πηγή-ποτάμι?
genna

kostas_patra είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kostas_patra είπε...

καλό απόγευμα μετά από καλό ψόφο

ο ζωικός μαγνητισμός δεν δέχεται φράγματα,τακτικές, λογοκρισίες, ηθικές και φραγμούς, εξού και αγνός, αν για αυτή την αγνότητα μιλάς, μαζί σου συμφωνώ και επαυξάνω.

όταν το πλήν ελκύει και έλκει το σύν, τότε ωραία πράγματα είναι να συμβούν.
ο μαγνητισμός, η χημεία που λένε οι ανθρώποι μεταξύ τους δεν είναι τίποτα περισσότερο από την πρωταρχική έλξη του ενός από τον άλλον, γνήσια και αυθεντική.

οι σχέσεις που δημιουργούνται ή που προσπαθούνται πλέον δεν βασίζονται απαραίτητα σε αυτή την έλξη, μα στην ευκολία, στην καβάτζα, στην εκπόρνευση των αισθημάτων, χωρίς την απεύθυνση στις ιέρειες του είδους, ώστε το θέμα να ξεφτιλίζεται στα μάτια και στη ζήση τους.
γι αυτό σου τιμώ την λαχτάρα του ιδρώτα, σαν ένα ερέθισμα χημείας και μαγνητισμού που επειδή είναι κατα βάση αυθεντικό και αγνό, όταν υπάρχει, ωραία πράγματα μπορεί να συμβούν.

χαίρομαι που σε βρήκα, δεν θα ξεκίναγα από τα λόγια τρίτου, έστω και από τους δυό μας σοφότερου από τα πολλά τα λάθη.

δεν σου κατάλαβα την πηγή και το ποτάμι.
αν μπορείς...
:)

genna είπε...

Nα διαβάσεις το ποστ μου «ενα εύθυμο ναπολιτάνικο τραγούδι», εκεί μιλά για το ποταμό-μνήμη, Σέλεμνου, κάπου κοντά στη Πάτρα (παλιο Aίγιο) αν το όνομα σου οριοθετεί και χώρο ή απλώς της τύχης. Bαριά η δροσιά του κόσμου σήμερα... καλημέρα σου!

kostas_patra είπε...

διαβασμένο σου το χω εδώ και μέρες, δεν το χα με την πόλη μου συνδέσει.
προσδιορίζει το παρονύμιο μου γεωγραφικά που τάχθηκε το σώμα μου να ζήσει και ας ταλαντώνομαι εδώ και εκεί εκδρομικά, στον ίδιο τόπο ξαναγυρνάω.
υπέροχη η γραφή της γαλανάκη.
γράψε μας για μια σου τυχαία συνάντηση, για ένα ραντεβού του πεπρωμένου και άσε μας στην ιστορία σου να βρούμε εσένα και εμάς μαζί.

δεν ξέρω αν είναι βαριά, πολύχρωμη, διαθλαστική είναι πάντως!
χαιρετώ σε