μοσχοβολιά της γης ... και λεμονάνθι

-Είναι όμορφη, είναι απαλή σαν το γάλα

– Δεν τη θέλω, πετάξτε την...

–Θα την αγαπήσεις, θα είναι για ν' αγαπά
έτσι που είναι μέρα γιορτής, όλοι οι Άγγελοι και οι μούσες-μοίρες
κόντα της θα είναι, πάντα γλυκιά...

–Τα αγόρια είναι για ζωή...

"Σ' ευχαριστώ μάνα για το δαχτυλίδι"

Tο ποίημα
α το ποίημα –έλεγε–
μια συνουσία αέναη
σημεία στίξης τίποτα
τελεία καμία
μοσχοβολιά της γης
κοπριά και λεμονάνθι
και σπέρμα
η αξίνα και το φτυάρι
πάνω στο μάρμαρο
διπλή δουλειά
άλλο μη λες
ό έρωτας ένας
...

Γ.Ρ

Κοιμήσου και ονειρέψου τον Άνδρα τον γλυκύ
"Υou are always on my mind"

Πέτρες είναι
κι άλλες πέτρες
απ’ το παράθυρο έρχεται
μουσική
φόβος της υποτέλειας είναι
το απλό το απροσμέτρητο
καλύτερα
η αναπνοή του καθρέφτη
μοναχική,
κι αυτός που ανεβαίνει τη σκάλα
με το φανάρι του κλειδούχου
βγάζει το πανωφόρι του
το κρεμάει στην κρεμάστρα
το πανωφόρι πέφτει πάνω ακριβώς στο σημείο
που είχα χαράξει με κάρβουνο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


Όταν φτάσεις μέχρι εδώ ψυχή μου, να σταθείς,
όλες τες μουσικές ν' ακούσεις...
Όλες τις μούσες κάλεσα... νάναι συντροφιά σε τούτη τη γιορτή


ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ...