η γραμμή του ορίζοντα...

Ένα πουπουλένιο στήριγμα τα σύννεφα
κρατούν στην αγγάλη τους το φτερούδι
που μ’ επιστρέφει στ’ αγαπημένα μου...
Λατρεύω ν’ αντικρίζω τη γραμμή του ορίζοντα,
αυτή στα ύψη του απόκοσμου, μια ρόδινη γραμμή,
γύρω της όλες οι αποχρώσεις του γκρι
μέχρι που αρχίζει το φως του δειλινού
να παίρνει τις νυχτερινές του...
φωτάκια όμορφα κάτω...

τ’ αυτάκια μου πλημμυρίζουν με μουσική...
είναι γλυκό και να επιστρέφεις...

Τα σχέδια είναι του Samuel Palmer από ένα υπέροχο
άλμπουμ που αγόρασα, λατρεύω τα σχέδια ζωγράφων...

Mουσική, Adagio g-moll του Tomaso Albinoni