Η παλάμη σου ανοίγει...

ΧΑΜΟΓΕΛΑ

Από το χαμόγελό σου πετάξανε

δέκα πουλιά, στους ώμους μου επάνω.

Το χαμόγελό σου το κρατάς

όπως ένα παιδί τη ναυτική του ψάθα.

Μια ανεμώνη τινάχτηκε 

μέσα στην αγκαλιά μου

πίσω απ' τα παραθυρόφυλλα γελάει μια αχτίδα.

Η θάλασσα αναμοχλεύει τ' άσπρα της χαλίκια

όλες οι πεταλούδες φέρνουν τα χαμόγελά σου.

Δυο κόκκινες χάντρες κύλησαν

από μιας κοπελιάς το λαιμό.

Οι λυγαριές αναστενάζουν μες τη ρεματιά

χορεύουμε, η μουσική μας είναι η σελήνη

όλες οι πεταλούδες φέρνουν τα χαμόγελά σου.

Όταν μεθάει το κρασί

το πίνω μες τα χείλη σου

ο ήλιος σηκώνεται προτού ξυπνήσει το φιλί.

Η παλάμη σου ανοίγει όταν σκάει το σύκο

όλες οι πεταλούδες φέρνουν τα χαμόγελά σου.

Από το χαμόγελό σου πετάξανε

δέκα πουλιά, στους ώμους μου επάνω.

Το χαμόγελό σου το κρατάς

όπως ένα παιδί τη ναυτική του ψάθα.

Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα, Ίκαρος