Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

«σαν άστρο δροσερό»




μ' όλη την τρυφερότητα των στίχων
και την ορμή του ΑΝΕΜΟΥ
που στροβιλίζει τη βροχούλα...


6 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
ψάχνω ένα όνομα, αυτόν τον καιρό...
μα βρίσκομαι σε μαύρο σκότος...



είδα και όλα τα βιντεάκια
που συμπεριλαμβάνονται...
1-2 είναι θαυμάσια !


πρέπει να βρίσκω λέξεις από ΤΣ ;

χμμμ... για να δούμε...

ΚΑΚΆΡΑ !

:)

genna είπε...

ευχή, το σκότος να γίνει φως, κορι τσάκι...

δεν θέλω Τσιγγουνιές στι λέξεις, εντάξει?

Καλημερούλες!!!!!

:)

*κεφάλι εκατό κιλά...

Μηθυμναίος είπε...

Ελπίζω η ορμή του ΑΝΕΜΟΥ και η βροχούλα να έχουν κοπάσει...

Φιλάκια!

Orelia είπε...

!!!
τι ομορφιά!
[όπως και το προηγούμενο άλλωστε]

σε φιλώ
καλο βραδυ

genna είπε...

Στράτο μου ο ΑΝΕΜΟΣ κόπασε, αλλά η βροχούλα πέφτει μ' αμοίωτη ένταση, (την έφαγα όλη στο κεφάλι), ήπιο καιρικό φαινόμενο...

Καλησπέρα!

:)

genna είπε...

Τσιγγάνα μου!!!

σου 'ρχομαι απ' την άλλη...

τρυφερή βροχούλα-υφάδια...

:)