Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Eίσοδος-Έξοδος



Ν' ανοίξεις την πόρτα, ν' ανοίξεις το δέντρο,
να μπεις ως μέσα και να βγάλεις φύλλα.
Αυτό το αμελημένο πράγμα είναι δικό σου.
Τον ίσκιο σου τον σβήνει η νύχτα. Τώρα
στο απέναντι σπίτι παίζουν πιάνο. Ναι, και για ΣΕΝΑ.

Γιάννης Ρίτσος, «Δωμάτια μετ' επίπλων»

8 σχόλια:

Roadartist είπε...

Τι ρομαντισμός..
όμορφη επιλογή!

Orelia είπε...

...να το πάρω στα χέρια μου ανάμεσα
όχι να το φυλάξω
να το μοιραστώ..

καλή ημέρα νάχεις genna

σε φιλώ

genna είπε...

Aρτίστα, ευχαριστώ!

καλημέρα σου!

genna είπε...

Τσιγγάνα μου!

ένα σπιτάκι μέσα στο δάσος, στο δέντρο μέσα...

ναι, για μοίρασμα είναι!

καλημέρα σου!

και τα φιλιά μου για μοίρασμα!

Μηθυμναίος είπε...

Το δικό σου το λίγο
είναι πολύ για μας...

Καλησπέρα Τζεννάκι

Ανώνυμος είπε...

@
μουγγή
ξαφνικά δίχως φωνή
δίχως λόγια περιττά
σα να μ' εγκαταλείπει το θάρρος...
αναστάτωση, όλα ανάκατα εντός μου.

λευκή θα ναι ετούτη η νύχτα

(κι άφησέ το αναπάντητο...)

m.p.M.

genna είπε...

Στράτο

καλημέρα καλό μου!

λίγο ή πολύ αυτό είναι...

τα φιλιά μου!

genna είπε...

m.p.M.

καλημέρα σου!!!!!!!