Ήρθε χέρι αγαπημένο χθες και μ' έφτασε μέχρι το γυαλό, η θάλασσα γαληνεύει, ήταν ήσυχα, μακριά απ' τον θόρυβο των ημερών...
Πήρε τις σκέψεις μου, τόσο πίσω, έρχεται η μνήμη και σκαλίζει... στο παλιό σπίτι στο λιακωτό, μικρή θυμάμαι τόσα παιδιά, την γιαγιά τεράστια, ολοστρόγγυλη, τις λεμονιές, τα κυπαρίσσια, στα χέρια της Ρουθ και του Γιώργου σήμερα, ξένοι, αλλά απ' αυτούς που νοιώθουν την ψυχή που έχει ένας χώρος, απέναντι σαν σκηνικό στέκει ένας τοίχος σε πείσμα του χρόνου...
Πέταξα στο Παλιόμυλο, πως θα είναι άραγε σήμερα, δύσκολη η πρόσβαση, τα λιόδεντρα θα τα έχουν καταπιεί οι θάμνοι, μυρίζει ρύκι το βουνό, αγγαλιές λόφων γύρω γύρω, προφυλάσουν το χωριό... Φτάνουν τα γέλια της Γιούλας στ' αυτιά μου, παιδούλα εγώ, ερωτοτροπούσε με τον καλό της, εκεί σκίρτησε το μέσα μου... Να, ο έρωτας...
Γλυκιά κι αγαπημένη κόρη της γιαγιάς, τρίτος γάμος του παππού, αδελφή του πατέρα, δεν ήθελε εκκλησιές και σταυρούς... άναψα κεράκι στη μνήμη σου καλή μου...
Μπήκε Οκτώβρης, ας μας φέρει τη νέα ψυχούλα με το καλό...
Καλώς βρεθήκαμε και πάλι με καινούργια ενδιαφέροντα να υποδεχτούμε τον χειμώνα αλλά και να μην παραβλέψουμε να ονειρευόμαστε ότι πρέπει να ...κακομαθαίνουμε και λίγο τον εαυτό μας.
7 σχόλια:
Ήρθε χέρι αγαπημένο χθες και μ' έφτασε μέχρι το γυαλό,
η θάλασσα γαληνεύει, ήταν ήσυχα, μακριά απ' τον θόρυβο των ημερών...
Πήρε τις σκέψεις μου, τόσο πίσω, έρχεται η μνήμη και σκαλίζει...
στο παλιό σπίτι στο λιακωτό, μικρή θυμάμαι τόσα παιδιά, την γιαγιά
τεράστια, ολοστρόγγυλη, τις λεμονιές, τα κυπαρίσσια, στα χέρια της Ρουθ και του Γιώργου σήμερα, ξένοι, αλλά απ' αυτούς που νοιώθουν την ψυχή που έχει ένας χώρος, απέναντι σαν σκηνικό στέκει ένας τοίχος σε πείσμα του χρόνου...
Πέταξα στο Παλιόμυλο, πως θα είναι άραγε σήμερα, δύσκολη η πρόσβαση, τα λιόδεντρα θα τα έχουν καταπιεί οι θάμνοι, μυρίζει ρύκι το βουνό, αγγαλιές λόφων γύρω γύρω, προφυλάσουν το χωριό...
Φτάνουν τα γέλια της Γιούλας στ' αυτιά μου, παιδούλα εγώ, ερωτοτροπούσε με τον καλό της, εκεί σκίρτησε το μέσα μου...
Να, ο έρωτας...
Γλυκιά κι αγαπημένη κόρη της γιαγιάς, τρίτος γάμος του παππού, αδελφή του πατέρα, δεν ήθελε εκκλησιές και σταυρούς...
άναψα κεράκι στη μνήμη σου καλή μου...
Μπήκε Οκτώβρης, ας μας φέρει τη νέα ψυχούλα με το καλό...
@
μικρό ποιητικό - ολοζώντανο κείμενο
in memoriam :)
libre
το σπίτι στάζει...
καλημέρα!
:)
κειμενα σαν το παραπανω δικό σου- πανεμορφο- με κανουν και αναρωτιεμαι τι ειμαστε μεσα στο χρονο
και καταλήγω πως ειμαστε μονο οι στιγμες μας
νοσταλγικά πήγες στο χρόνο πίσω κι έδεσες τα προσωπα που υπηρξαν με αυτό που εισαι
ειναι ομορφο αυτο που εισαι
φιλιά
Mελισσάκι μου, καλημέρα!
είμαστε το πριν και το τώρα, όλες οι στιγμές...
η αγγαλιά της γιαγιάς-Γαρυφαλιάς (λουλουδένιο τ' όνομα της) μεγάλη...
γιαγιά-μαμμή, απ' τις γυναίκες που ήξεραν να κάνουν τα πάντα...
ευχαριστώ καρδούλα!
φιλάκι, ελπίζω σήμερα όλα να είναι καλύτερα...
Καλώς βρεθήκαμε και πάλι με καινούργια ενδιαφέροντα να υποδεχτούμε τον χειμώνα αλλά και να μην παραβλέψουμε να ονειρευόμαστε ότι πρέπει να ...κακομαθαίνουμε και λίγο τον εαυτό μας.
Λινάκο μου!
αχ αυτό το κακομάθημα, πότε θα μάθω να το κάνω τρυφερά προς τον εαυτό μου...
θα γίνει της κακομοίρας με τόσα νήματα...
φιλιά γλυκά!
Δημοσίευση σχολίου