Φτερό στον άνεμο

Ψηλός Σωρός δεν είν' τα Χρόνια

Σαν τότε πριν να ρθεις εσύ

Μα η κάθε μέρα τον θεριεύει

Βουνό απ' της μνήμης το Σκαλί

Πατώντας πάνω στην Καρδιά μου

Να φτάσω στην κορφή μπορώ

Με τη μορφή σου να το σβήσω

Κι εκεί πριν πέσω να πιαστώ

Ε. Ντίκινσον

.....

Δεν ξέρω αν είναι εποχή για προσωπικές

καταθέσεις, κάθε που φεύγει ένας δικός σου 

αισθάνεσαι ότι λιγοστεύει ο δικός σου κόσμος

...

Καλό σου ταξίδι Γιωργή, όπου κι αν είναι αυτό...