Υπερκατανάλωση διαλεκτικής και μονομέρειας

Προωθούμε συνέχεια την ανέκδοτη πραγματικότητα

στο μεγάλο βαγόνι της Πεμπτουσίας.

Χαμένες ελπίδες ή λογαριασμός που ξαναγίνεται 

στύση τα χαράματα;

Τη μουσική πια τη βαρέθηκα.

Φρίκη τα ελληνικά μου/ ωσάν άχαφτα ωροσκόπια /

η γλώσσα δεν κατέληξε ποτέ στην αγάπη.

Να πάρω το ραβδί του ερημίτη να σηκώσω σπιθίζοντας

το πέλεκι του αιμόφυρτου επαναστάτη;

Θα δούμε, θα δούμε θα δούμε...

Καταδότης του μέλλοντος εντούτοις δεν πρόκειται να γίνω.

/Φράση και τούτη.../

Στο χειρουργείο η πράσινη σιγή

τα νηστέρια κόβουν αθόρυβα ολωσδιόλου αθόρυβα

κρέατα καφετιά σαπισμένα στα αίματα.

Οφείλουμε την οπτασία οφείλουμε τη χαραυγή.

Τα κατέφερα να χτυπήσω καίρια την καλοσύνη.

Νίκος Καρούζος