Μια ανείπωτη καταστροφή, για την οποία ελάχιστοι όμως νοιάζονται και ελάχιστοι έχουν καταλάβει που θα οδηγήσει. Εδώ και χρόνια φοβόμουν για το τι ερχόταν, τώρα που βλέπω την ασθενική αντίδραση και την άνευ όρων παράδοση του παρόν (γιατί για μέλλον δεν τίθεται καν ζήτημα) δε ξέρω αν αυτό που νιώθω είναι μόνο μια βαθιά στεναχώρια, μια ντροπή, μια ατίμωση, μια ματαίωση. Παλεύω μόνο να μη μετατραπεί σε οργή, είναι πολύ εύκολο. Σάρωση. Θλίψη.
2 σχόλια:
Μια ανείπωτη καταστροφή, για την οποία ελάχιστοι όμως νοιάζονται και ελάχιστοι έχουν καταλάβει που θα οδηγήσει. Εδώ και χρόνια φοβόμουν για το τι ερχόταν, τώρα που βλέπω την ασθενική αντίδραση και την άνευ όρων παράδοση του παρόν (γιατί για μέλλον δεν τίθεται καν ζήτημα) δε ξέρω αν αυτό που νιώθω είναι μόνο μια βαθιά στεναχώρια, μια ντροπή, μια ατίμωση, μια ματαίωση. Παλεύω μόνο να μη μετατραπεί σε οργή, είναι πολύ εύκολο. Σάρωση. Θλίψη.
roadartist
πλεόνασμα θυμού... :(
Δημοσίευση σχολίου