έτσι γαλαξίας...

ΑΝΤΙ ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Ξαναβρήκα το σπόρο απ' τα λόγια σου

και απ' τα χέρια ως τα μάτια τα χείλη τα γόνατα ξαναβρήκα τέλος

το σώμα σου όπου ανέτειλε για μας το άστρο της αγάπης 

μεγάλο σώμα δυνατό ξέχειλο από τούτο τον κόσμο κινώντας με την

ευφυία     ώς και τη σάρκα ώς και την ελευθερία του δεσμού που

ανέλπιστα γιομίζει το δικό του τώρα

προβάλλουν ανάμεσά μας

διάφοροι κόσμοι ορμής ταυτόχρονα

το βλέμμα σου με σκεπάζει

με το βάρος του σώματός σου

υπάρχει ανάμεσά μας

η ιστορία όλων εκείνων των λέξεων

έτσι γαλαξίας

με χαιδεύει ως την κοιλιά

υπάρχει ανάμεσά μας

ένα πλήθος κινήσεων τόσο έντονων

ώστε ποτέ να μην αγγίζουν μονάχα

τη σάρκα που τις ζητάει

υπάρχει ανάμεσά μας

χρόνοι τέτοιας πληρότητας

που μου είπες

οι αρμοί των στιγμών χάσκουνε

ερχομός δεσμός

αναχώρηση    να τα κρατήσουμε σαν το χαρταετό

ναι ο καιρός είναι από τους πιό αίθριους

Μάτση Χατζηλαζάρου, ποιήματα, Ίκαρος