Γιατί λοιπόν, αφού θα 'ταν δυνατόν η διορία της ύπαρξης
να παρέλθει όπως η δάφνη, λίγο απ' όλη
την άλλη πρασινάδα, με μικροσκοπικά κύματα στην άκρη
κάθε φύλλου (σαν ένα χαμόγελο ανέμου), γιατί τότε
άνθρωποι πρέπει να 'μαστε, και τη μοίρα αποφεύγοντας
να λαχταρούμε για μοίρα; …
Aχ, όχι γιατί η ευτυχία υπάρχει,
τούτο το πρόωρο όφελος μιας επικείμενης απώλειας.
Όχι από περιέργεια, ούτε γι' άσκηση της καρδιάς,
που και μες στη δάφνη θα μπορούσε να υπάρχει…
Αλλά γιατί το να 'σαι εδώ είναι πολύ…
Rainer Maria Rilke - H ένατη ελεγεία (απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου