ΙΑΣΗ ΤΑΦΟΣ
Κείμαι ο Ίασης ενταύθα. Της μεγάλης ταύτης πόλεως
ο έφηβος ο φημισμένος για εμορφιά.
Μ' εθαύμασαν βαθείς σοφοί· κ' επίσης ο επιπόλαιος,
ο απλούς λαός. Και χαιρόμουν ίσα και για
τα δύο. Μα απ' το πολύ να μ' έχει ο κόσμος Νάρκισσο κ' Ερμή,
η καταχρήσεις μ' έφθειραν, μ' εσκότωσαν. Διαβάτη,
αν είσαι Αλεξανδρεύς, δεν θα επικρίνεις. Ξέρεις την ορμή
του βίου μας· τι θέρμην έχει· τι ηδονή υπέρτατη.
Κ.Π. Καβάφης
*μια θλίψη έξω απ' τ' Αρχαιολογικό Μουσείο... :(
*μια θλίψη έξω απ' τ' Αρχαιολογικό Μουσείο... :(
5 σχόλια:
ωστόσο, το ποίημα είναι καταπληκτικό!
απ' τις γειτονιές του κόσμου έρχονται οι εκπλήξεις...
:) :)
έτσι είναι!
δίκιο έχεις.. :) :)
Άσε τις θλίψεις... δεν βλέπεις ο καιρός;
Καλημέρα!!!
Καλημέρα Στράτο!
...
Δημοσίευση σχολίου