Silk Road...

Στο κέντρο της πόλης μου,
περπατούσα,
προσπαθούσα να διώξω τις σκοτούρες απ' τον εγκέφαλό μου,
ξαφνικά μια αστραπή μπήκε εντός μου, πως, τι, γιατί?

τι, τόσα χρόνια?

έκανα μεταβολή και μπήκα
σ' ένα μαγαζί με ήχους,
ανάγκη να έρθω κοντά, κοντά σε δρόμους,
πολιτισμούς...

κρατούσα με τρυφεράδα τους δρόμους
που υπηρέτησα,
δρόμους καημών, αγάπης, φτώχειας, υπερηφάνειας, ζωής...

Πάντα με γοήτευαν, όταν έφταναν εμπρός μου
εικόνες άλλων πολιτισμών,
βλέποντας-ονειρευόμουν, γινόμουν μέρος των διαδρομών...

Με γοήτευαν οι στέπες...

Ξαφνικά ΕΦΥΓΑ...