Φοβάμαι το σκοτάδι, κι άλλα πράγματα...
Είναι θέμα τύχης που θ' ακουμπήσεις το μυστικό σου μωρό μου...
Είναι θέμα τύχης που θα πεις φοβάμαι και θα σ' ακούσουν...
Ναι! είναι θέμα τύχης και DNA, κοριτσάκι μου...
Περπάτησα χιλιόμετρα...
Είναι θέμα τύχης που θα πεις φοβάμαι και θα σ' ακούσουν...
Ναι! είναι θέμα τύχης και DNA, κοριτσάκι μου...
Περπάτησα χιλιόμετρα...
11 σχόλια:
@
το είδα.
φορές, μου θύμισε το σιωπηλό παιδί που ήμουν, και που ζούσε σ' έναν εσωτερικό, μυστικό, δικό του κόσμο...
@
και πού γμτ., να το πεις το "φοβάμαι", σήμερα;
και ποιός να το αντέξει το "φοβάμαι" σου;
ή να το κατανοήσει;
ολόκληρο, όλο μου θύμισε...
φοβάμαι, ναι, που να το πεις...
στη μικρή που έχουμε μέσα μας, σ' αυτήν,
μόνο αυτή μπορεί να κατανοήσει,
έτσι νομίζω, έτσι κάνω όταν φοβάμαι...
... κι εγώ που εμπιστεύομαι; Τόσο εύκολα...
Περπάτησα χιλιόμετρα... και δεν βρήκα ανθρώπους!!!!!!!!
Στράτο καλημέρα!
να πας να δεις την ταινία για να καταλάβεις, πολύ ευαίσθητο θέμα διαπραγματεύεται...
ελπίζω να βρίσκεις και ανταποκρίσεις εκεί που εμπιστεύεσαι...
:)
Καλημέρα Αλέξη!
... και βρήκα ανθρώπους, πολλούς, ναι πολλούς!
κι αυτό λέω είναι τύχη...,
αλλά έχει ενδιαφέρον να μιλήσουμε αφού δείτε την ταινία, αυτό λέω και στον Στράτο πιό πάνω,
θα ήθελα και μιά αντρική γνώμη για τους πιό μέσα φόβους μας...
:)
@
δεν θέλω να μαι αχάριστη στη ζωή...
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΗ ΣΤΗ ΖΩΗ...
μόνο να,
καμιά φορά, χρειάζεσαι να σου κρατάν το χέρι...
και ποιός θέλει να είναι αχάρηστος, ποιός?
αν χρειάζεσαι λέει, μόνο που να γμτ. που το χεράκι δεν ξέρει πολλές φορές που να πιάσει και να πιαστεί...
ε, φιλενάδα, αν σταθείς με το χεράκι επάνω,
θα σου το πιάσω εγώ, ΝΑΙ?
:)))))))))))))))))))))))))))))
πολλά, φιλιά!!!!!!!!!!!!!
:)))
ποσο μεγαλειο στις αναγκες που δεν ομολογουνται, οχι απο φοβο, μα απο πίστη στον ρολο που παιζουμε ο καθενας..
μεγαλωσες.. ... ειπανε κι ευθυς ετεθησαν τα ορια της συμπεριφορας και των συναισθηματων...
θα ηθελα να βεβαιωσω πως παντα υπαρχουν ανθρωποι που ακουνε
κι αλλοι που απλωνουν χερι
το σωστο χερι
κι ας μην ειμαι εγω αυτο που περιγραφω για σας, άλλος καποιος καπου θα υπαρχει :))
genna,
φιλιά
στο κοριτσακι μεσα σου... :)
«μεγαλωσες.. ... ειπανε κι ευθυς ετεθησαν τα ορια της συμπεριφορας και των συναισθηματων...»
ακριβώς έτσι είναι Τσιγγάνα μου, μεγάλωσες...
Ναι, πάντα κάποιος, κάπου υπάρχει... :))))))))
φιλιά από το κοριτσάκι που έχω μέσα μου...!
καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου