Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Και θυμάμαι τον ήλιο που γελούσε


ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Έχω δει τον ουρανό με τα μάτια μου
Με τα μάτια μου άνοιξα τα μάτια του
Με τη γλώσσα μου μίλησε
Γίναμε αδελφοί και κουβεντιάσαμε
Στρώσαμε τραπέζι και δειπνήσαμε
Σαν να είταν ο καιρός όλος μπροστά μας

Και θυμάμαι τον ήλιο που γελούσε

Που γελούσε και δάκρυζε θυμάμαι.

Γ. ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ



4 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Αχ, ουρανέ...

Καλημέρα σου!!!

genna είπε...

Καλημέρα Στράτο!!!!!

:)

lakis είπε...

Όμορφο το ποίημα, υπέροχα ανοιξιάτικη η εικόνα. Μέρα καλή

genna είπε...

Λάκη

ευχαριστώ για τα λόγια σου.

βράδυ γλυκό να πω!

:)