για τις τέσσερις εποχές της ΨΥΧΗΣ...

Μέσα σε μιά μέρα θα ιδωθούμε

Όμως σε μια μέρα μεγαλώνουν πράγματα,
πουλιούνται σταφύλια στο δρόμο,
αλλάζει το φλούδι της ντομάτας,
το κορίτσι που σ' άρεσε
δεν ξαναγύρισε πια στο γραφείο.

Αλλάξανε ξαφνικά τον ταχυδρόμο,
οι επιστολές πια δεν είναι ίδιες.

Μερικά χρυσά φύλλα και άλλαξε
το δέντρο: έγινε τώρα παραλής.

Ποιός να μας το 'λεγε πως η γη
με τη γέρικη φλούδα της αλλάζει τόσο;
Έχει περισσότερα ηφαίστεια από χτες,
ο ουρανός έχει καινούργια σύννεφα,
τα ποτάμια κυλάν με άλλον τρόπο.
Κι έξω απ' αυτό και τι δεν χτίζουν!
Εγώ έχω εγκαινιάσει εκαντοτάδες
λεωφόρους χτίρια,
γεφύρια απάτητα και κομψά
σαν πλοία σαν βιολιά.

Γι' αυτό όταν σε χαιρετώ
και φιλώ το λουλουδένιο στόμα σου,
τα φιλιά μας είναι άλλα φιλιά
και τα χείλη μας άλλα χείλη.

Χαίρε, αγάπη μου, χαίρε γιά όλα
όσα μαραίνονται και όσα ανθίζουν.

Χαίρε για χτες και για σήμερα,
γι αύριο και για προχτές.

Χαίρε για το ψωμί και για την πέτρα.
Χαίρε για τη φωτιά και τη βροχή.

Γι αυτό που αλλάζει, γεννιέται, μεγαλώνει,
αναλώνεται και ξαναγίνεται φιλί.

Χαίρε για ό,τι έχουμα από αέρα
και για ό,τι έχουμε από γη.

Όταν μαρένεται η ζωής μας,
δε μένει άλλο από τις ρίζες
κι ο άνεμος είναι κρύος σαν το μίσος.

Τότε αλλάζουμε δέρμα
νύχια, αίμα, μάτια,
και συ με φιλάς, και γω βγαίνω
και πουλάω ΦΩΣ στους δρόμους.

Χαίρε για τη νύχτα και τη μέρα
και για τις τέσσερις εποχές της ΨΥΧΗΣ.


ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ, «Εστραβαγάριο»
Δανάη Στρατηγοπούλου, μετάφραση.

Καλό σου ταξίδι ΚΥΡΑ μου!