χειμωνο-χουχουλιάζει

τσιμπά το κρύο
καθ-υστερεί άνθος


LOREENA McKENNITT - Dante's Prayer

Βγες...!

Ήρθε η ώρα
ν' ανταμώσουμε...


Fados de Carlos Saura

υπέροχες φωνές...

ROSA PONSELLE SINGS 2 ITEMS FROM EARLY RADIO


Διαχρονική Ομορφιά!

Rosa Ponselle - Élégie 1926

να κράταες Άνθος τ' όνειρό μου...

Σε μια δέσμη τριαντάφυλλα

Χτες ήτανε μπουμπούκια
σεμνά, δίχως καμάρι κι' υποσχέσεις.
Σήμερα τόσο ωραία
πρωϊ-πρωί τάειδα, ταράχτηκα...
Μεσ' το άνοιγμα τους βόσκει
μιά βίαιη δύναμη πούνε σαν τη νειότη.
Κ' η νειότη αυτή που τρέχει,
τεντώνει τα σαρκώδη φύλλα ως τόξα.
Κι ως τη ρίζα τ' ανοίγει
και ξεχύνει της πρόκλησης το μύρο,
μόλις μ' ένα φυλλάκι διπλωμένο
την παρθένα ομορφιά τους κρύβει.
Η πεταλούδα θάρθη.
– τ' όνειρο μεσ' στη μέθη τους περνάει.
Το ριγηλό θε να σηκώσει φύλλο
και την καρδιά τους θάβρη.

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

για την ψυχούλα...

jan garbarek with keith jarrett - spiral dance

The Saddest Line

Il Postino (scene 10)



Pablo Neruda - Tonight I Can Write The Saddest Line



Sonnet LXXXI by Pablo Neruda

για τις τέσσερις εποχές της ΨΥΧΗΣ...

Μέσα σε μιά μέρα θα ιδωθούμε

Όμως σε μια μέρα μεγαλώνουν πράγματα,
πουλιούνται σταφύλια στο δρόμο,
αλλάζει το φλούδι της ντομάτας,
το κορίτσι που σ' άρεσε
δεν ξαναγύρισε πια στο γραφείο.

Αλλάξανε ξαφνικά τον ταχυδρόμο,
οι επιστολές πια δεν είναι ίδιες.

Μερικά χρυσά φύλλα και άλλαξε
το δέντρο: έγινε τώρα παραλής.

Ποιός να μας το 'λεγε πως η γη
με τη γέρικη φλούδα της αλλάζει τόσο;
Έχει περισσότερα ηφαίστεια από χτες,
ο ουρανός έχει καινούργια σύννεφα,
τα ποτάμια κυλάν με άλλον τρόπο.
Κι έξω απ' αυτό και τι δεν χτίζουν!
Εγώ έχω εγκαινιάσει εκαντοτάδες
λεωφόρους χτίρια,
γεφύρια απάτητα και κομψά
σαν πλοία σαν βιολιά.

Γι' αυτό όταν σε χαιρετώ
και φιλώ το λουλουδένιο στόμα σου,
τα φιλιά μας είναι άλλα φιλιά
και τα χείλη μας άλλα χείλη.

Χαίρε, αγάπη μου, χαίρε γιά όλα
όσα μαραίνονται και όσα ανθίζουν.

Χαίρε για χτες και για σήμερα,
γι αύριο και για προχτές.

Χαίρε για το ψωμί και για την πέτρα.
Χαίρε για τη φωτιά και τη βροχή.

Γι αυτό που αλλάζει, γεννιέται, μεγαλώνει,
αναλώνεται και ξαναγίνεται φιλί.

Χαίρε για ό,τι έχουμα από αέρα
και για ό,τι έχουμε από γη.

Όταν μαρένεται η ζωής μας,
δε μένει άλλο από τις ρίζες
κι ο άνεμος είναι κρύος σαν το μίσος.

Τότε αλλάζουμε δέρμα
νύχια, αίμα, μάτια,
και συ με φιλάς, και γω βγαίνω
και πουλάω ΦΩΣ στους δρόμους.

Χαίρε για τη νύχτα και τη μέρα
και για τις τέσσερις εποχές της ΨΥΧΗΣ.


ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ, «Εστραβαγάριο»
Δανάη Στρατηγοπούλου, μετάφραση.

Καλό σου ταξίδι ΚΥΡΑ μου!

XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΟΡΙΝΑ ΜΟΥ!

Dolphin play bubble rings

Πάντα δελφινάκια στη ζωούλα σου καρδούλα μου

κι εσύ σαν δελφινάκι στις θάλασσες ν΄ αρμενίζεις...

Χρόνια σου πολλά Αγορίνα μου!

The Dream Of The Dolphin

ονείρου

Tamino mein, O welch ein Glück 23



Μεσ' το σκοτάδι
ήρθε και φώλιασε, κόκκινη φλόγα
στα σωθικά μου!
μέσα

και ήταν γλυκιά
σαν του φιλιού, του πρώτου

Ω! στίξη
με ποιά γλώσσα
να σ' αγγίξω




*H μουσική στο Gcast είναι για τον Κοτσυφάκο μου,
κοσμική ενέργεια είναι, το ξέρεις πουλάκι μου,
είναι σημαντικό το τσίου...

καληνύχτα

Μειωμένα

αντανακλαστικά...

πόσους εφιάλτες...

Jan Garbarek & The Hilliard Ensemble - Parce Mihi Domine (2)


ΠΕΝΘΕΥΣ

Ο ύπνος τον γέμιζε όνειρα καρπών και φύλλων·
ο ξύπνιος δεν τον άφηνε να κόψει ούτε ένα μαύρο.
Κι οι δυό μαζί μοιράσανε τα μέλη του στις Βάκχες.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Brother Wind...

Brother Wind March, 1, Jan Garbarek


Ψηλάφισα όλα τα καλώδια,
νεκρή η σύνδεση...

και πόσο ήθελα ν' ακούσω όλο το δίσκο
«Legend of the Seven Dreams»

Jan Garbarek & Mari Boine Persen - Evening Land

εδώ...

... που ανοίγουν οι δρόμοι

εξόν από τη ΘΑΛΑΣΣΑ...

Beethoven Piano Concerto No.4 - 2nd Mov, Helene Grimaud

'Αλλο δεν έχω να σου χαρίσω
εξόν απ' την Αγάπη μου
Άλλο δεν έχω να σου χαρίσω
εξόν απ' τα τραγούδια και τις μουσικές μου

'Αλλο δεν έχω να σου χαρίσω
εξόν από το χέρι μου
το χιλιολατρεμένο

'Αλλο δεν έχω να σου χαρίσω
εξόν απ' τη Πηγή μου
να σκύψεις να πιεις Νερό
που τόχω μυρωμένο!

Άλλο δεν έχω να σου χαρίσω
εξόν από τη ΘΑΛΑΣΣΑ,
που αχόρταγα με ήπιες!

...

΄Οταν η πραγματικότητα
γίνεται τόσο επί-πονη

Καίει πίσω ο μισός ουρανός...

Όπως ένα δέντρο από τον διαβρωμένο γκρεμό,
πετώντας το χώμα προς τα πάνω
γκρεμίζεται με τις ρίζες του ψηλά,
και το γρήγορο ρεύμα του νερού παίζει με τα κλαδιά,
έτσι ο σωσίας μου πάνω σε άλλο γρήγορο ρεύμα
φεύγει από το μέλλον προς το παρελθόν.
Εγώ από κάποιο ύψος ακολουθώ
τον εαυτό μου με το βλέμμα
κι αρπάζω κάτω την καρδιά.

Ποιός μου έδωσε
τρεμουλιαστά κλαδιά, ισχυρό κορμό
κι ασθενικές, αδύνατες ρίζες;
Ολέθριος είναι ο θάνατος, μα η ζωή πιό ολέθρια,
και αχαλίνωτη είναι της ζωής η αυθαιρεσία.
Φεύγεις, Λάζαρε; Ας είναι, φύγε!
Καίει πίσω ο μισός ουρανός.
Δεν υπάρχει πιά σύνδεση ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εμένα.
Κοιμήσου, ω φιλόβιε! Τα χέρια πάνω στο στήθος
ακούμπησε και κοιμήσου!

ΑΡΣΕΝΙ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ

όλα, μπερδεύονται, γλυκά...

YOUR LOVE - Ennio Morricone & Dulce Pontes



Dulce Pontes _ & E. Morricone _ A brisa do coraçao _ 1995