αναστημένους σε καθρέφτες...

ΑΓΑΠΗ
Περδικόστηθη Τσιγγάνα
ω μαγεύτρα, που μιλείς
τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
γλώσσα προσταγής

που μιλώντας γιγαντεύεις
και τους κόσμους ξεπερνάς
και τ’ αστέρια σου φορούνε
μιά κορώνα ξωτικιάς!

Σφίξε γύρω μου τη ζώνη
των αντρίκειω σου χεριών·
είμαι ο μάγος της αγάπης,
μάγισσα των αστεριών

Μάθε με πως να κατέχω
τα γραπτά θνητών κ’ εθνών,
πως τ’ απόκρυφα των κύκλων
και των ουρανών·

πως να φέρνω αναστημένους
σε καθρέφτες μαγικούς
τις πεντάμορφες του κόσμου
κι όλους τους καιρούς·

πως υπάκουους τους δαιμόνους,
τους λαούς των ξωτικών,
στους χρυσούς να δένω γύρους
των δαχτυλιδιών...

Μάθε με όλα να διαβάζω
τα υπερκόσμια μυστικά
στο σκολειό της αγγαλιάς σου
μέσα στα φιλιά

...................................

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

Kαμιά φορά όταν ο άνεμος βροντά
όπως σήμερα,
με πιάνει μια νοσταλγία θαλάσσης,
κάνω βουτιά στα βάθη της
να σε αγγαλιάσω,
ζεσταίνω το βλέμμα μου...