Σκάλισα το ράφι στο πλάι μου.
Είχαν μείνει για καιρό οι ιστορίες άθικτες.
Στον ύπνο μου άκουσα κρακ!
Άρχισαν μια μια να ξεδιπλώνονται,
βγήκαν απ' τις σελίδες,
σαν να 'θελαν όλες μαζί να διηγηθούν…
ιστορίες αγάπης, ξεριζωμού, Ιστορίας,
ποιήματα αγαπημένα…
στράφηκα να αφουγκραστώ,
σαν να μ' άρπαξε ο Παρλαπίπης
πίσω από παραβάν,
του ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου