Φωνές, λαχειοπώλες, χαρτοπαίχτες, θάνατός.
'Αλλες φωνές απ' το σπίτι, απ' τις κραυγές, απ' τις κουρτίνες, απ' τα έπιπλα,
απ' τα λησμονημένα πορτραίτα των προγόνων. Η γυναίκα σκυμμένη
κρατάει με το δεξί της χέρι το φουστάνι της στα γόνατά της
σαν να φοβάται μη της το πάρει ο θόρυβος. Τα μαλλιά της
γέρνουν στο πλάι φυσημένα απ' την ανάμνηση. Κι άξαφνα
νοιώθει τριγύρω στο λαιμό της, αβαρές σχεδόν, το περιδέραιό της
σε μια ανέγγιχτη στάση μελετημένης σιωπής-- εκεί
που περιμένει πάντα η ποιήση να την ανακαλύψουν.
Γιάννης Ρίτσος - ΓΡΑΦΗ ΤΥΦΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου