Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός...



Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είνε η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.

Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κ’ αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.

Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι’ ανύποπτα περνά μέσ’ στη ζωή.
Κοντά σου όλα γλυκά κι’ όλα σα χνούδι,
σα χάδι σαν δροσούλα, σαν πνοή.

Μαρία Πολυδούρη

2 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα, Τζεννάκι!

genna είπε...

Όλα τα καλά Στράτο!

:) :)