Τα μαλλιά σου γίναν καταρράχτες
και με πνίξανε,
τα ακροδάχτυλά σου στεφάνι μαγιάτικο
και με στολίσανε.
Τα κοράλια σμίξανε με την κερασιά
και γεννήσανε τη δική σου ομορφιά.
Όταν ανοιγοκλείνεις τις γρίλιες των ματιών σου,
θαρρείς πως πέφτουν πετροκέρασα
στην άκρη των χειλιών σου.
Όταν στην αμμουδιά ξαπλώνεις,
η θάλασσα αναστενάζει,
το κύμα σ' αγκαλιάζει
και οι γλάροι αναδιπλώνουν
τα λευκά φτερά τους
σε ερωτικό κλινάρι.
Καίτη Λύτρα
Καλύτερα στην ομορφιά,
όλες οι ειδήσεις τείνουν προς θάνατον…
2 σχόλια:
@
από όλους μας μαζί,
το έχω ξαναπεί,
εσύ έχεις πάντα
τα πιό τρυφερά,
τα πιό Έμορφα,
τα πιό ανθρώπινα,
τα ωραιότερα...
σε φιλώ :)
καλημέρα καλό μου,
παγωμένη η μέρα...
Δημοσίευση σχολίου