Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

μέσα από βράχο διάφανο ...




Αφότου ξώκειλε το ζαφειρί αστέρι
ξέρα ο νους η ουλή βυθός
μόνο εσύ ω ποίηση 
έμεινες να φέγγεις
μέσα από βράχο διάφανο
το μόνο πλοίο.
Έκτωρ Κακναβάτος




2 σχόλια:

melian είπε...

άλλοτε νιωθω πως μια μελωδία, λίγοι στίχοι από αυτούς που διάβαζα παλιά, μπορούν..
μπορούν να οδηγήσουν σε μια ανάταση, σε μια κάποιας μορφής ελευθερία


κι άλλοτε είμαι τόσο βουτηγμένη σε όλη αυτη την αδιεξοδη γκριζαδα, που δεν μπορω να δω τίποτ'άλλο

περιμενω μονο να γυρισω...να γυρισω...

genna είπε...

Aχ, αυτή η γκριζάδα, τείνει να γίνει φαινόμενο, μόνιμο... :) :)

πλησιάζει και η ώρα της επιστροφής...

καλησπέρα, Μελισσάκι μου!