το μέσα ρολόι ξέρει...

«ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ»

Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν

και τά 'κλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,

με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -

έτσ' η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν

χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν' αξιωθεί καμιά

της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωϊ της φεγγερό.

Κ.Π. Καβάφης

πως δόθηκε για ένα δάνειο εγγύηση ...

Είπανε ακόμη πως μετά

ήρθανε χρόνια δύσκολα της στέρφας

πως μπήκανε μπροστά οι συμβιβασμοί 

το πως πουλούσανε στους βάραγγους λαθραία

αφιόνι τσιγαρόχαρτο εικονίσματα

την μια φτερούγα του μιχαήλ αρχάγγελου

αναποδογυρισμένη στον έπαχτο

πώς έτσι άρχισε το ξήλωμα στα όσια

πως δόθηκε για ένα δάνειο εγγύηση

το σκαραμάγγι του αυτοκράτορα ανδρόνικου

πως δόθηκαν αγόρια τρυφερά σε μπέηδες

και δέσποινες αρχόντισσες από τα τέμπλα

να πάρομε ποδήλατα απ' τους ιάπωνες

κι άλλα πολλά ακατονόσματα.

Όταν στο μέσο της ανάκρισης ρωτήθηκαν

για τη γενιά τους

δείξαν τα γένια τους: βόστρυχοι ασύγκριτοι

τα μάτια τους από αχάτη τροχισμένο

η μύτη αιγόκερου και οι ποδιές 

κεντίδια και σειρήτια φτερωτά

του λιόπαρδου·

ασσύριοι λοιπόν της νινευί·

αδύνατο να το δεχτούνε.

Σε τοίχο ανίσκιωτο είπανε

κατεβατό από πουρί της γόρτυνας

σημαδεμένον από δόντια του ήλιου

κι από τα νύχια των σταχυών

τους γέννησαν δυό χρώματα:

πατέρας το κεραμιδί του χωραφιού

μάνα το λουλακί της θάλασσας

τίποτες άλλο

ως το μεγάλο σηκωμό. 

Έκτωρ Κακναβάτος

ψυχρα...

τρυφερό!

Mια μελωδία,

ένα ανθάκι

στην άκρη του δρόμου...

στενεύουν οι Νύχτες...

καθαρόαιμα μονόχρωμα...

Από τις παράνομες σχέσεις ανάμεσα στα άλογα του Paolo Ucello και τα νούφαρα του Claude Monet πρέπει να γεννήθηκαν τα πιό καθαρόαιμα μονόχρωμα του Rothko, ή αλλιώς η απόλυτως ζωγραφική.

Οδυσσέας Ελύτης, «Εκ του Πλησίον»

θα ξεπηδήσει...

κάποιος καρπός, 
κάποιο φύτρο...

Ποιό σημείο?

Στριφογυρίζουν

οι καιροί

Τόξο

δείξε!

Ιδρώνουν

οι ορίζοντες...