Βρέθηκε ξάφνου σε μιαν ηλικία αρχαία
η τρυφερή ενός μωσαϊκού κοντά στη θάλασσα.
Ένας γενειοφόρος άντρας την εκοίταξε απ' τες ψηφίδες
και της είπε, να 'σαι αυτό που ήσουν και αυτό που έγινες.
Ήμουν στον εικοστό αιώνα, του αποκρίθηκε,
μα τώρα η άχρονη Αφροδίτη μ' αφανίζει, τι να κάνω;
Ο άντρας ζούσε ακόμη τους παλιούς πολέμους
γι αυτό κατέβασε τα μάτια και δεν ξαναμίλησε.
Ξημέρωνε, άλλωστε, τριαντάφυλλο κι αγκάθι.
Μες στη ζωή της εκοιμήθη τότε η τρυφερή.
Ρέα Γαλανάκη - Οι τρυφερές
4 σχόλια:
@
απλά, τέλειο !
"Μες στη ζωή της εκοιμήθη τότε..."
τριαντάφυλλο κι αγκάθι, αυτα τα δυο πάντα μαζί
όμορφο κολλαζ!
libre
όλα της είναι υπέροχα...
:) :)
Μελισσάκι
Ναι, μνήμη...
:) :)
Δημοσίευση σχολίου