΄Οταν περισσεύει η Αγάπη...

Ελευθερία ταξιδιού

Μια ολόκληρη μέρα ταξιδιού σε ακρογιαλιές ξεχασμένες.
Βάρκες, κολυμβητές, ένα κόκκινο ορόσημο, μια γυμνή γυναίκα,
ο εκσκαφέας τυλιγμένος σ' ένα κατάλευκο νάιλον,
ένα ξενοδοχείο με περιστύλιο κάτω απ' τα δέντρα. Το κίτρινο πουλί
κοίταξε αλλού· χάθηκε· η σκιά του καρφώθηκε στο δρόμο. Τότε
φάνηκαν στάλες από αίμα ψαριού στη μαρμάρινη σκάλα. Η γυναίκα
είχε τρομάξει. Τα παιδιά φωνάζανε κάτω στη θάλασσα. Κούραση κι έρωτας.
Ώσπου ήρθε το βράδυ με ήσυχα φώτα σε παράθυρα και πλοία
μέσα σε μιa βαθιά ελαφρότητα κάπως θλιμμένη,
χορτασμένη από ΓΑΛΑΖΙΟ τίποτα.

Γιάννης Ρίτσος, Ο κόσμος είναι ένας

σημ: Τον καλημέρισα, μου χαμογέλασε, κάτι ψέλλισε στα Σλάβικα...