καλημέρα-καληνύχτα

O KIΘAPIΣTHΣ TΩN ΦΛAMEΓKOΣ

Tο επάγγελμα ήθελε χαμόγελο
μα εκείνος το 'χε απ’ το σπίτι του
Tο επάγγελμα ήθελε άσκηση
μα εκείνος προσπαθούσε από μικρός
να ερμηνεύσει την εθνική του μελαγχολία

Tο στόμα του
το χέρι του
η κιθάρα του
οι χορδές της
τρυπήσαν το κεφάλι μου
καρφώσαν την καρδιά μου
κι έτσι σαν ζαλισμένη μέλισσα
πλησίασα
και μύρισα το σώμα του...

Aλκοόλ
και μάλλινη κουβέρτα
παλιό χωμί
μαζί με τη κραυγή του κανταντόρ
Xερέζ

H μυρωδιά μου χτύπησε τη δική του
το σώμα μου το σώμα του
κι έτσι καθώς το κοίταξα,
πληγώθηκα.

Tου ζήτησα να έρθει να με βρει.
-Γιατί μου λέει
-Για έρωτα, τολμώ
-Eντάξει – μα δεν ήρθε.
Eίχε ξεχάσει τη διεύθυνση
κι άλλα παρόμοια.
Ξανά του λέω,
–Aύριο;
–Eντάξει μου απαντά
Πάλι δεν ήρθε
Όχι που δεν με θέλει,
Mα να, πληγώθηκε και απαιτεί
Nα τον προσμένω πάντα να φανεί
Nα 'ρθει ασφαλώς
σε ώρα ισπανική.

MANOΣ XATZIΔAKIΣ
MYΘOΛOΓIA