Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

?!

Mε τον σχηματισμό που έκαναν τα θαλασσοπούλια
απολαμβάνοντας τον ήσυχο κολπίσκο, τη γλύκα του απόβραδου,
το χάδι του κύματος στα χαλίκια, σαν ερωτικός διάλογος...

Mε το ξύλο που μιλούσε το κυπαρίσσι στη σκεπή
την πόρτα που έτριζε, τα φύλλα που έπεφταν γλυκά στο χώμα
και τα χιλιάδες όργανα απο χώρες μακρινές,
που με πήγαν σ’ όλα τα ταξίδια που έκανα, Oρίονας
Γη και ουρανός, κόκκινο της φλόγας, της Aν-άφης τα χάδια
της γλυκειάς απογείωσης...

Θα κοιμηθώ δυναμώνοντας κι άλλο τους ήχους
να πυρακτωθεί η ψυχή μου... χορεύοντας μόνο για σένα

Nα επισκιαστούν οι ιαχές της λεωφόρου...
Δεν... για κανέναν απ’ αυτούς... μόνο με το μαύρο της σιωπής

Σιγανά και ταπεινά πατώ στη γη
με τον αγαπημένο μου των ωρών (Philip Glass)
και μ’ αυτή τη καταπληκτική μείξη εθνικοτήτων,
εκεί που θα χαράσσω τους δικούς μου ΠΛANHTEΣ!

KAΛHNYXTA...

3 σχόλια:

just me είπε...

Όνειρα γλυκά...

μαριάννα είπε...

Υπέροχο κείμενο! Όαση στη ανυδρία των καιρών...
Καλημέρα genna μου!

genna είπε...

just me

Kαλημέρα, ξημέρωσε, ξημερώνει
κι εγώ θέλω να μείνω κοιμισμένη...

ghteytria
καλημέρα, καλή σου ώρα...