«οι εποχές δήθεν γυρίζουν»

Οι παλάμες

Ξένες συχνά

και στο σπίτι του ακόμα

οι εποχές δήθεν γυρίζουν

_κάτω από τις φτωχές κουβέρτες οι παλάμες του

σαν δυό γατάκια που τρέχουν στη γωνιά μην εκτεθούν

και πιότερο κρυώσουν·

πρέπει όμως (ευχήσου) να φύγουν από 'κει

φτερούγες να πετάξουν

να παλέψουν πάλι

ν' αγκαλιάσουν!

Μάρκος Μέσκος/Τα ποιήματα της σκάλας

Τι γράφουμε

Πως γράφουμε;

Γιατί γράφουμε;

Ο κόσμος μας (της ποίησης), χωρά τις πολλαπλασιασμένες στιγμές

Τις ματαιώσεις

Τις μοναχικές ώρες

Τα χαμόγελα

Ακόμη και το κλείσιμο της ίριδας, όπως ανοιγοκλείνει το διάφραγμα._

AΞΑΦΝΑ

Κάτω από χίλιες προσωπίδες

το ίδιο πρόσωπο

«ποιός είμαι;»

άγνωστοι χτυπούν

Γιάννης Ρίτσος