μεταλλαγμένα...

«Μέλισσα μυριόλευκή μου εσύ και απόμακρη,

ζουζουνίζεις ακόμα

γύρω στην ψυχή μου, Ζουζουνίζεις.

Ξαναγεννιέσαι με των χρόνων τα γυρίσματα,

περίκομψη και σιγαλινή.

Αχ, σιγαλινή μου εσύ!» Π.Ν.

Που θα ζουζουνίζεις, 

εσύ, 

ομορφιά μου!

Ουρανέ μου!

Δεν ξαναδιαβάζω ποιήματα

Ένα ένα με τσάκισαν.

Δεν ξαναδιαβάζω ποιήματα

Ένα το ποίημα, εσύ!

Νυχτερινό τραγούδι

Ανάσα του ακίνητου. Πρόσωπο ζώου

κοκαλωμένο μπρος στην ιερότητα του γaλάζιου.

Μεγάλη η σιωπή στην πέτρα·

μάσκα ενός νυχτερινού πουλιού. Τρεις ήχοι απαλοί

σβήνουν σ' έναν. Ηλί! Αμίλητη γέρνει η όψη σου

πάνω στα γαλάζια νερά.

Ω ήσυχοι εσείς καθρέφτες της αλήθειας.

Στους φιλντισένους κροτάφους του έρημου άντρα 

προβάλλει έκπτωτων αγγέλων η ανταύγεια.

Γκεοργκ Τραλκ - Το όνειρο του κακού

θ' αφήσουμε στους άλλους τους «λυγμούς»