Στα έγχορδα...

Στα έγχορδα
απαντούσε το φλάουτο

ύστερα

μόνο τα τύμπανα

ύστερα πέρασε το τραίνο

έβγαλαν τα μεγάλα κιβώτια

οι γυναίκες

έκλεισαν τις ομπρέλες τους

ο σταθμάρχης

έβγαλε το κασκέτο του

τύλιξε τσιγάρο 

με το χαρτί των ποιημάτων μου

έμεινε ένα αστέρι

καταμόναχο.

Γιάννης Ρίτσος- Κάποτε

ξαναπλάσε με άνθρωπο...

[...]

Δώσε μου το χέρι σου

να δρασκελίσω τους αιθέρες,

τα όρη της αιωνιότητας,

τους ήλιους και τις συννεφιές

και να κλάψω στα πόδια σου.

Πέρασε το βραχίονά σου

στην ψυχή μου

και στήριξέ με ορθόν στον ήλιο.

Σκύψε 

ξαναδημιούργησέ με,

μάζεψε τη σκόνη μου

στα φωτεινά σου δάχτυλα

και ξαναπλάσε με άνθρωπο.

[...]

Νικηφόρος Βρεττάκος - απόσπασμα «Η επιστολή του κύκνου»

θέλω να δω το αίμα σου ...

Η ΠΗΓΗ

Φεγγάρι πεθαμένο μου
για ξαναβγές και πάλι
θέλω να δω το αίμα σου
δεν έκαιγες λυχνάρι
φώτιζες
το φοβισμένο πρόσωπο
θέλω να δω
το φοβισμένο πρόσωπο
τώρα
πάλι και πάλι
τότε
όλο το σώμα μου ήταν
μιά πληγή
φεγγάρι
μια πηγή
και φώτιζε
της νύχτας το σκοτάδι

Φεγγάρι πεθαμένο μου
θέλω να δω το αίμα σου
τώρα
πάλι και πάλι

Μίλτος Σαχτούρης

αντανακλάσεις...

Μέσα έξω, σκοτεινά·

κρύο!

Κουκούλι χρωματιστό,

να χωθώ μέχρι να ξημερώσει...

να επικαλεστούμε...

όλους τους αγγέλους...

Αντιγράφοντας

Τα βρέφη στα καλάθια· οι γυναίκες στα δέντρα·

η αρκούδα νύχτα στον πάγκο του αργυραμοιβού·

είχαμε διαφορές καμιά συνεννόηση· σώπα·

ο καρβουνιάρης, ο έργολάβος, ο κουρέας, ο ταχυδρόμος·

το ασανσέρ είναι ένα βαθύ ανερχόμενο πηγάδι·

άνεργος ο καθρέφτης αντιγράφει με σκληρή αμεροληψία

σπασμωδικές κινήσεις από σκουριασμένα ξύλινα χέρια.

Γ. Ρίτσος