Πάντα, θα μας επιστρέφουν...

στις βραδινές περιπλανήσεις μας...

Ταξίδια...

Κι αν θα βρεθείς μονάχος σου, σε γη χωρίς περβόλια,

καρτέρι θα 'ναι η Ανοιξη, ο ήλιος, η βροχή,

καρτέρι η αγάπη μου, που θα σε νοσταλγεί

και τ΄ όνειρο που ρίζωσε ζωή θα φέρει........

...

Αναμονή

Στόμα

Πληγή

Ώμοι σκυφτοί

Υπέκυψαν στον Ήλιο

Νεφροί

Άδειοι

Πατούσες·

Τις νοιώθω 

πατάνε νάρκες

''κλωστήριον νυχτερινής ανάπαυλας''

«Γιατί όλοι μας είμεθα εντός της σιωπής, 

του κρημνιζομένου πόνου, 

στα γάργαρα τεχνάσματα του μέλλοντος μας.»

η Πλατεία εκφράζεται συναισθηματικά...

Θα μπορούσα να γράψω ένα χρονογράφημα, αλλά ούτε τη δυνατότητα έχω,
ούτε χέρι σταθερό να πατώ τα πλήκτρα.

ΈνΑν πόνο στα μάτια απ' τι εικόνες, ίσως μεγαλύτερο, έτσι όπως πηδάνε 
οι λέξεις που διαβάζω, «Ενα μεγάλο ευχαριστώ».

Θα μπορούσα να επικαλεστώ στίχους ποιητών, 
αλλά κι αυτοί πληγές στην ψυχή μου.

Χθες άκουσα ότι η Πλατεία εκφράζεται συναισθηματικά, 
ευτυχώς είπα και πήγα για ύπνο...

Αλήθεια πως κοιμούνται τόσοι και τόσοι;

Μάλλον έχουν βρει το «Αναισθητικό»...

*Καλό μήνα να ευχηθώ και καλοκαίρι, 
ευχή που θα 'πρεπε πρώτη, έρχεται τελευταία...