Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

σαν μια κόκκινη σταγόνα...

4 σχόλια:

melian είπε...

"Μια φορά κι έναν καιρό
κάποιος άγγελος διαβάτης
σ' ακρογιάλι λαμπερό
είχε γράψει τ' όνομά της"

ναι, κάποιοι ξέρουν να γράφουν στίχους...

...χαρά στις μούσες που τους ενέπνευσαν! (τις ζηλευω λιγο)

όμορφος τρόπος να ξυπνάς ένα δευτεριατικο πρωινο με διεθνη νομισματικα ταμεία πάνω από το κεφάλι σου, με τέτοιους στίχους

να είσαι καλά κορίτσι, να είσαι καλά

genna είπε...

Mελισσάκι μου

κάτι να δροσίζει τις ψυχούλες μας, δεν αντέχουν τ' αυτιά μου ν' ακούνε άλλο...

μούσες?

μα έφυγαν τόσοι Μεγάλοι... καμιά φωνή δεν ακούγεται, τόση φτώχεια, τόση ερημία...

Καλή σου ώρα κοριτσάκι!

:)

quartier libre είπε...

@
σου στειλα και μιά σκέψη για τη μιζέρια των χρόνων και των ανθρώπων, 30φυλλιά, μα δεν ξέρω γιατί δεν σου ήρθε.

genna είπε...

Libre

Που την έστειλες καλό μου, στον αέρα?

στείλε την πάλι... :)