Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Ξέρεις την ορμή του βίου μας...



ΙΑΣΗ ΤΑΦΟΣ

Κείμαι ο Ίασης ενταύθα. Της μεγάλης ταύτης πόλεως
ο έφηβος ο φημισμένος για εμορφιά.
Μ' εθαύμασαν βαθείς σοφοί·  κ' επίσης ο επιπόλαιος, 
ο απλούς λαός. Και χαιρόμουν ίσα και για

τα δύο. Μα απ' το πολύ να μ' έχει ο κόσμος Νάρκισσο κ' Ερμή,
η καταχρήσεις μ' έφθειραν, μ' εσκότωσαν. Διαβάτη, 
αν είσαι Αλεξανδρεύς, δεν θα επικρίνεις. Ξέρεις την ορμή
του βίου μας·  τι θέρμην έχει· τι ηδονή υπέρτατη.

Κ.Π. Καβάφης




*μια θλίψη έξω απ' τ' Αρχαιολογικό Μουσείο... :(





5 σχόλια:

Orelia είπε...

ωστόσο, το ποίημα είναι καταπληκτικό!

genna είπε...

απ' τις γειτονιές του κόσμου έρχονται οι εκπλήξεις...

:) :)

Orelia είπε...

έτσι είναι!
δίκιο έχεις.. :) :)

Μηθυμναίος είπε...

Άσε τις θλίψεις... δεν βλέπεις ο καιρός;

Καλημέρα!!!

genna είπε...

Καλημέρα Στράτο!

...