Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Kαμιά πρόθεση...




Kαμιά πρόθεση

δε σημειώθηκε ποτέ

από τον ουρανό να μας πληρώσει

με όντα 

και πάντα ακούγονταν ολομόναχο

το ξωτικό πουλί του πάθους

να ουρλιάζει το τραγούδι του 

στον σκοτεινό παράδεισο

της φαντασίας.


Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, απόσπασμα «Οι Μνηστήρες»

4 σχόλια:

melian είπε...

ίσως ο παράδεισος να μην μπορει ποτέ να υπάρξει αλλού περα από τη φαντασία.

ερωτικοτατο το βιντεακι

genna είπε...

έτσι φαίνεται Μελισσάκι...

:)

καλημέρα!!

foteini είπε...

@
ζ' αι τραβερσέ
ντε παιύ
ε
ντε-ζ-όμμε

μουά οσσί :)

genna είπε...

bonjour foteini...

:) :) :)