Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΦΥΛΛΑ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ



Το φόντο σ' αυτές τις εικόνες τείνει προς το γαλάζιο πολύ συχνά φωτίζει το μνημονικό ύστερα από 'να αφηρημένο βλέμμα στις φλέβες του χεριού

το φόρεμα τα μαλλιά σαλεύονται κοντά στα χείλη της γραμμής και αναλώνονται

γυναίκα που με μια κίνηση
ρίχνει πίσω τα μαλλιά της
όπως γυρνάνε τα φύλλα του βιβλίου σε διαστήματα κανονικά
έπειτα η στρώση των μαλλιών το φόρεμα
γίνονται ένα
καστανοκόκκκινα και σκιές από χρυσαφιές αχτίδες
χρώματα φαύνου
ή μην είναι τα πόδια τα μακριά
όλο τσακίσματα όλο πηδήματα
που σκορπίζουν έναν κάμπο ρείκια καψαλισμένα
το χρώμα τους μοιάζει το καφετί εκείνο
με τις μικρές σπίθες
που ξαναβρίσκεται μονάχα όταν κλείσουμε τα βλέφαρα
μετά από το κάψιμο μιας εικόνας

εκεί που ξεπροβάλλουν τα χέρια και το πρόσωπο σα φεγγάρι μες στη νύχτα

ένα γέλιο ατλαζιού που σκίζεται
και στο νήμα των ματιών
σκάλωσαν ένας χαρταετός
ο χαρταετός της λέξης έρωτας
μετά «στα χείλη κατεβαίνει
κι από τα χείλη στην καρδιά
ριζώνει και δε βγαίνει»
αυτά αφού ο ήλιος
σηκώσει το δρεπάνι του και τεμαχίσει τον ορίζοντα
πως να το ζυγώσουμε αυτό το πλάσμα
που χορεύει στα πλάγια εκεί μακριά
τα χέρια όλο τσακίσματα κρατάνε μια φλογέρα

όταν σταματάει το κυνηγητό
η γυναίκα δέντρο με πουλιά
και τσιρίζουνε μες τα κλαδιά της
μετά από ξύπνημα αιφνίδιο
στον κορμό της γραπώνουνται σκαραβαίοι
και στις ρίζες της σβήνουν πυγολαμπίδες

τα πόδια είναι η σφεντόνα του κορμιού πάνω στη γη

εδώ υπάρχει κάτι περισσότερο απ' το χρώμα
μιας περπατησιάς
περισσότερο κι απ' το μονοπάτι
δίπλα στους φράχτες
κι από τις τρεχάλες του φαύνου
για να κορεστεί μ' ένα σώμα
για να σπαράξει απ' το φόβο
κάτι υπάρχει εδώ περισσότερο απ' τις φαρδιές λουρίδες
ουρανού ή γης ή θάλασσας
γιατί υπάρχει επίσης το κενό
εδώ ακριβώς που παρεμβάλλεις αυτά τα σήματα
έτσι σαν ανάσα

το φόρεμα τα μαλλιά σαλεύονται κοντά στα χείλη της γραμμής και αναλώνονται
εκεί που ξεπροβάλλουν τα χέρια και το πρόσωποο σαν φεγγάρι μες στη νύχτα τα πόδια είναι σφεντόνα του κορμιού πάνω στη γη το φόντο σ' αυτές τις εικόνες τείνει προς το γαλάζιο πολύ συχνά φωτίζει το μνημονικό ύστερα από 'να αφηρημένο βλέμμα στις φλέβες του χεριού



Μάτση Χατζηλαζάρου, Ποιήματα, Ίκαρος

13 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
ψάχνω και βρίσκω πράγματα θαυμαστά
μες στην εικόνα !

quartier libre είπε...

@
α !
καληνύχτα !

genna είπε...

Kαλημέρααααααααα, κοριτσάκι...!

http://www.youtube.com/watch?v=vgtc7CiVm8M&feature=related

εικόνες άπειρες... :)

Μηθυμναίος είπε...

… εδώ υπάρχει κάτι περισσότερο από Μάτση Χατζηλαζάρου… έτσι σαν ανάσα, σα δοξαριά βιολιού… σαν της εικόνας…

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα, Τζεννάκι, φόρα και μια ασπροκόκκινη κλωστούλα στο χέρι…

Orelia είπε...

καλό μήνα genna
έτσι απλά
με έγνοια γλυκειά..

genna είπε...

Στράτο μου

Καλημέρα, καλό μήνα!

μες τις κλωστούλες είμαι βουτηγμένη, που και που θυμάμαι και τα βιολιά μου... :(

:)

genna είπε...

Τσιγγάνα μου

γλυκιά η έγνοια σου!

Καλό μήνα, να το ευχόμαστε μήπως και πιάσει...

φιλιά!!!!!!!!

melian είπε...

Θαυμάσια πράγματικα εικόνα μ'αυτό το τριανταφυλλάκι υπογραφή σου !

Πάντα υπάρχει "κάτι περισσότερο". Ειναι αυτο το κάτι που κανένας δεν μπόρεσε να ορίσει...αλλά είναι εκεί.

Καλο σου βραδυ, κορίτσι!

Καλή άνοιξη :)

genna είπε...

Μελισσάκι μου

κάτι υπάρχει εδώ... όλα παγωμένα σήμερα...

κι εκεί που είσαι φτάνουν τα νέα, τρέχουν...

παγωμένη Άνοιξη, παγωμένοι άνθρωποι...

σε φιλώ!

melian είπε...

τα νέα πάντα φτάνουν....δεν ήταν και πολύ νέα άλλωστε
καποιοι φαγανε, φαγανε, φαγανε και άφησαν το λογαριασμό σε μας

αλλα το Πιάνο του Nyman θαυμάσιο

ξέρεις, Genna, στα δυσκολα αρκουν μερικες νοτες - εκεινες...οι σωστες- και βρισκεσαι λίγο πιο πάνω από τα επίγεια

φιλια, κορίτσι μου

genna είπε...

Καλημέρα κοριτσάκι!

έτσι είναι...

φιλιά!

librarian είπε...

Τι εξαιρετική εικόνα είναι αυτή genna μου;;;
Χάνομαι στον ήχο της!

genna είπε...

librarian

Kαλημέρα κοριτσάκι, γλυκός ο λόγος σου...

της έχω και βιολιά να παίζουν πιό κάτω...

:)