Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

ζητούν ξημέρωμα αχτίδας...


ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Στο περιβόλι που δεν γέννησε κορμί

μαύρες σκιές ειδώλων από τόπους αληθινούς

κουβανούν ψυχή

που ζητούν ξημέρωμα αχτίδας στο σκοτάδι,

μαθαίνουν πως να πεθαίνουν

ή γλυκαίνουν

μήπως η παύση ζει μονάχα μια στιγμή.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΨΑΛΤΗΣ


Μόλις εκδοθέν
«Επιστροφή στην ενιαία Xώρα»
εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ



10 σχόλια:

quartier libre είπε...

@
"εκείνο εκεί",
δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ...
είμαι λίγο stupide με την τεχνολογία !
έχει και chat ?
πώς ???

genna είπε...

ούτε εγώ, τούτη τη γη γνωρίζω,
εδώ βγάζω ψυχή...

θα δω, όμως, μήπως διαθέτω λίγο spirit.....

:)

Unknown είπε...

καλημέρα ...

genna είπε...

παυλίτσα, Καλημερούδια!!!!!!!

Μηθυμναίος είπε...

«μήπως η παύση ζει μονάχα μια στιγμή;»

Την καλημέρα μου και μια αγκαλιά από την παγωμένη Βοστόνη…

genna είπε...

Στράτο

γαντάκια, σκασκόλ και τ' αυτάκια ζεστά

κι από δω αγκαλιά, βρέχει απ' όλα....

τα φιλιά μου!!!!!!

melian είπε...

Βρέχει απ όλα....πόσο δίκιο έχεις!!!

Όμορφο ποίημα διάλεξες για τουτες τις μέρες!

Μια γλυκιά βραδια σου εύχομαι :)

Φιλάκια πολλά!!!

genna είπε...

Melian

καλό σου βράδυ κοριτσάκι!!!!!!!!

πολλές αγκαλιές, πολλά φιλάκια....

librarian είπε...

Πότε θα ξημερώσει αυτή η αχτίδα που παντού γύρω είναι μόνο σκοτάδι;;;
Μια καληνύχτα μήπως και γλυκάνει...

genna είπε...

librarian

τι να σου πω κοριτσάκι?

η αχτίδα είναι μόνο αυτή που κρατάει ο καθένας μας ενάντια σε όποιο σκοτάδι...

γλυκιά, γλυκιά καλημέρα για σένα!!!!!!!