Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Μάνος Χατζιδάκις - Το βαλς των χαμένων ονείρων

13 σχόλια:

genna είπε...

ας μαλακώσει το «αλητάκι»
που έχουμε μέσα μας....

Orelia είπε...

θαθελα να αφησω αυτο , εδω...!

ελπιζω να "επιασε" το link..

καλο βραδυ!

genna είπε...

οrelia

σ' ευχαριστώ για το λινκ

«Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό,τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ»

Μάνος Χατζιδάκις

καλό σου βράδυ!

quartier libre είπε...

@ δεν μπορώ να το ανοίξω...

genna είπε...

libre

θα το βρεις εδώ

http://www.poiein.gr/archives/3741/index.htmlr/

:)

Unknown είπε...

το αλητάκι ίσα που έχει αρχίσει να κουνάει μέσα μου
ετοιμάζεται να βγει αγριεμένο, άσχημο, τραυλίζον, και να κάνει αυτά που μέχρι τώρα ο ευπρεπισμός μου φοβόταν να πράξει.
το αλητάκι μέσα μου είναι σαν μια χειροβομβίδα που πρέπει να της κάνεις ένα κλικ και να την πετάξεις μακριά, ή να τη σφίξεις όσο γίνεται περσότερο στη χούφτα σου και να κλίσεις τα μάτια.
συνήθως το αλητάκι βγαίνει έτσι, το είδαμε να κυκλοφορεί με μια τρομερή χειροβομβίδα στο χέρι.
η κοινωνία και τα πάθη της έδωσαν τη δύναμη για μια τρομερή έκρηξη, την έκρηξη των ημερών.
ράγισαν ακόμη και οι μέρες μας, λαμπάδιασαν οι νύχτες μας, έγινε χώμα και νερό το οξυγόνο μας, έγινε στάχτη η σκέψη μας.
και το αλητάκι έκλαιγε στους δρόμους αναζητώντας να ξεχάσει πώς μεγάλωσε, πού ζει, ποιος του λέει διαρκώς ψέμματα.
τώρα κατάλαβε ότι νικήθηκε, κι όσες φωτιές και να ανάψει, η νίκη, αν υπάρχει, δε θα έρθει από κει.
η νίκη θα έρθει με τη συγγνώμη
το απάγγειο για το παιδί που σκοτώσαμε θα είναι σε μια γωνιά του παραδείσου, αν κάνουμε χώρο σε ό,τι αληθινό μας έχει απομείνει...
ότι όρθιο. ότι ορθινό, σαν το πρωί μιας πονεμένης μέρας.

melian είπε...

Οι πιο όμορφες εικόνες με τις οποίες θα μπορούσα να ξυπνήσω ένα σαββατιάτικο πρωινό!

Όλη αυτη η ελπιδα και η αθωότητα στο βλέμμα δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.

Καλό Σ/Κ γλυκο κορίτσι:)

genna είπε...

-

Κορίτσι, ανάμεσα στην αθωότητα και στα λόγια του Λειβαδίτη αλυχτάει το μέσα μου...

τι θα μας κάνει ή πως θα μείνει
ό,τι ΟΡΘΙΝΟ?

Καλημέρα

genna είπε...

Melian

τόση αθοώτητα...
τόση ομορφιά στα παιδιά....

Να πιαστείς απ' την ομορφιά της παιδικής......

τόση όμως η κλωτσιά στο υπογάστριο, που δεν μ' άφησε να μείνω εκεί...

Καλό σου Σαββατοκύριακο, μικρή Melian!

θα σε παρακαλέσω, όσο μπορείς να τα χαιδεύεις κι ας κλωτσάνε αυτά...

melian είπε...

Και να μη θέλω και να μην ήθελα ....πάλι θα τα χάιδευα.
Είναι πολυ δυνατό το βλέμμα τους.
Και πρέπει να είσαι τυφλός για να μην το βλέπεις.

Ετσι με κοίταξε ο Τζ. τις προάλλες , ευχαριστημένος για τα αστεράκια που έφτιαξε και η μερα μου αν και συννεφιασμενη απέκτησε εσωτερικό φως.

genna είπε...

έτσι μικρή μου Μελιαν,
έτσι έκανε και ο μικρός λατρευτός μου
την περασμένη θλιβερή Κυριακή, μου
εξηγούσε με ποιό τρόπο μιά ομάδα δυτών
έσωσαν τα δελφίνια απ' τα δόντια
του καρχαρία....

τι ειρωνία,
τα δελφίνια τόσο φιλικά στον Άνθρωπο
και ο άνθρωπος γιά τον Άνθρωπο αρπαχτικό

Καλό σου βράδυ γλυκιά μου!!

spy είπε...

THN KAΛΗΜΕΡΑ MOY!!!

genna είπε...

spy

Καλή σου μέρα!!!!!