Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

ΜΕ Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ



Στο ουράνιο πλήθος των ψυχών θα σε ζητήσω
μεσ’ στην εκμηδένιση νέος και θεάρεστος.
Εγώ στους μαιάνδρους των ονείρων μπερδεύτηκα
σε κάθε βήμα η γη με ανατρέπει.
Ολόξανθη
θα φεύγεις απ’ τα κράτη
έχοντας και τα δυό σου χέρια
πάνω στην ήβη που σκιρτά
ολόξανθη
γυρίζεις υγρή στις πρωτεύουσες
ένα κοχύλι του θαλάσσιου κρημνού η μαργαρίτα των άκρων σου
και οι νύχτες γλυκά μακροσκελείς...
Θυμάμαι τώρα μονάχος με τ’ αστέρια
χωρίσαμε απόβραδο και πήγαινες
φρεσκοβγαλμένη από την αγκαλιά μου–
ζούσαν ακόμη τα βήματα του κήπου ενώ έφευγες
παίρνοντας το χώρο μαζί σου.
Έχω στη μνήμη το υγρό φυτό με τα φύλλα του
που είναι πεσμένα φτερά πουλιού και τ’ όνομα του
Justita – ο Ήλιος του Εθνικού Κήπου
μέσα στο απόγευμα των φυλλωμάτων μικρός φωτοστέφανος.
Από κόκκινο αίμα ο άγγελος έβγαινε
και χύνεται στη σινδόνη τ’ ουρανού
μα η ρομφαία λάμπει
στίλβοντας τη δικαιοσύνη που είν’ ό έρωτας.
Κάθομαι μια στιγμή στο κορινθιακό κιονόκρανο
πλάι στο ρυάκι με το βυθισμένο σπόνδυλο
για να φέρω τον ιερό απελπισμό, αρχαίες ώρες.

Δεν υπάρχεις...

Νίκος Καρούζος

8 σχόλια:

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου πρόσφεραν οι επιλογές σου: Το ποίημα του Καρούζου και το τραγούδι της Αρλέτας. Χάρηκα κα τη στέγασή μου, όση ώρα έμεινα, στο Blog σου.

Μαρινα ..... είπε...

Διαβαίνω ἀγιάτρευτος μέσ᾿ στ᾿ ὄνειρό μου
σὲ δίχτυ μόνος της πρώτης σιωπῆς
ἔδειξα τὰ πτηνὰ διχάζεται ὁ δρόμος
ἡ ἀλήθεια φαρδαίνει πάντα τὴν ὁρμή.
Κ᾿ ἡ μοῖρα τῶν ἄστρων
θὰ εἶναι τέφρα θὰ εἶναι μία μεγάλη πυρικὴ
τώρα μαθαίνω τὸ αἷμα μου
δίχως τοὺς δροσεροὺς ὑάκινθους
τώρα σὲ βλέπω δρόμε τοῦ καλoῦ σὰν εἰδοποίηση
μὲ κρίνους
ἔχοντας τὸ σακούλι τ᾿ ἀναστεναγμοῦ
κι ὅλο πηγαίνω
πηγαίνω
στὶς
πηγές.
Ν.ΚΑΡΟΥΖΟΣ


να εισδαι καλα ...τριανταφυλλο

για ολα....

και γι αυτο το τραγουδι...ακομα πιοτερο

φιλι ακουμπω

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

γυρίζεις υγρή στις πρωτεύουσες
ένα κοχύλι του θαλάσσιου κρημνού η μαργαρίτα των άκρων σου
και οι νύχτες γλυκά μακροσκελείς...

γύρισα καλό μου....
καλό φθινόπωρο!!!

τσίου!!!!

lakis είπε...

Ένα ποίημα λυπημένο και ανοιξιάτικο. Της θλίψης και της χαράς την ίδια ώρα.

genna είπε...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Εγώ σ' ευχαριστώ που περνάς, χαρά μου...

Καλό μήνα!

genna είπε...

κοτσυφάκο μου γλυκό....

μου έλειψες, πολύ....

καλό μήνα, να γεμίσουμε το δασάκι με κελαϊδήματα γλυκά...

φιλώ σε, τσίου!

genna είπε...

Μαρίνα ...

Γλυκό το απόσπασμα....
στις πηγές....
είθε να γεμίσουν και πάλι, κρίνους.....

να είσαι καλά, όμορφος ο ουρανός, αλλάζει

καλό μήνα, φιλί και σε σένα γλυκό κορίτσι

genna είπε...

lakis fourouklas

ένα ποιήμα, ακριβώς όπως και ο έρωτας......
της χαράς και της λύπης, πάντα

Όμορφη μέρα και μήνα, επίσης