Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

συχνά το δείλι ή την αυγή...


Άνοιξη ήταν; Ήταν θέρος; το αηδόνι
με γλυκό τραγούδι μαζί μ’ άλλα ζούσε πουλιά,
που μακριά δεν ήταν, μες στους θάμνους
και με αρώματα μας τύλιγαν τα δέντρα.



Τα καθαρά μονοπάτια, τους χαμηλούς θάμνους
και την άμμο, όπου πατούσαμε, τα έκαμναν πιό
χαρωπά οι υάκινθοι και πιό χαριτωμένα,
κι οι τουλίπες, οι βιολέτες, τα γαρύφαλλα...


Γύρω σε τείχη και σε τοίχους έθαλλε ο κισσός,
έθαλλε ένα μακάριο Σκοτεινό σε υψηλές αλέες–
συχνά το δείλι ή την αυγή βρισκόμασταν εκεί,
λίγο μιλούσαμε και κοιταζόμασταν ευτυχισμένα.

Ξαναζωντάνευε στην αγκαλιά μου ο νεαρός εκείνος,
που ακόμη παρατημένος απ’ τους αγρούς ερχόταν
και μου τους έδειχνε μετά με θλίψη, όμως
κρατούσε για τον εαυτό του τα ονόματα

των σπάνιων τόπων κι όλες τις ομορφιές,
που ανθίζουν σε μακάριες ακτές είτε
–και για μένα πιό πολύτιμο– στης πατρίδας τη γη,
είτε από ψηλή θέση για θέα μένουν κρυμμένες

...

Φρήντριχ Χαίλντερλιν





6 σχόλια:

ενας ανοητος αντρας είπε...

νασαι και το βραδυ εκει ...
στην συναυλια
το καλυτερο ....

genna είπε...

ενας ανοητος αντρας

καλημέρα σας!!

σίγουρα, θα είναι όμορφα εκεί...

Ανώνυμος είπε...

ομορφουλα καλα να περνας!

Θ.

genna είπε...

Αγαπημένο μου φιλαράκι....

τον Σεπτέμβρη θα είμαι κοντά σου,
να μου είσαι καλά!

σε φιλώ!

melian είπε...

όμορφες εικόνες, όμορφο ποίημα...κριμα που χάνεται η ρίμα στη μετάφραση :(


καλή σου μερα γλυκια μου!

genna είπε...

Mελισσάκι μου

είδες, δεν είναι κρίμα, σκεφτόμουν να το αλλάξω, αλλά αγαπημένη θέληση δεν μου το επέτρεψε...

ίσως εκτός από τη γλώσσα ο μεταφραστής πρέπει να είναι και λίγο ποιητής...

είναι σαν το πιό κάτω απόσπασμα από τη Παλατινή Ανθολογία, πόσο πιό όμορφη είναι η μετάφραση του Kyriaz...

σε φιλώ γλυκά!!