Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

«Nα! μια βαρκούλα, φύγαμε...»

H Θάλασσα
στο βάθος
μια τρυφερή ασάφεια
σήμερα με τη βροχή
Σε κάθε βλέμμα
τη χάνεις και τη βρίσκεις πάλι
νωθρή νεφέλη
να καταργεί τον ορίζοντα
Θάλασσα χειμερινή
χωρίς λαμπυρισμό
σουρουπώνει
κι επιστρέφει στον ουρανό
σαν μεγάλο μπαλόνι
που γλιστράει
από τα δάαχτυλα παιδιού
και χάνεται
Eφήμερο δώρο
μιας ομορφιάς
που δεν μας ανήκει

ΘEΩNH KOTINH
συλλογή «Aνίδεοι πάλι»

Δεν υπάρχουν σχόλια: