Συνήθως μιλάμε για πράγματα ασήμαντα, ενώ οι μηλιές είναι οι παλιοί ονειροπόλοι σ' έναν άλλον ύπνο κι οι ένορκοι απορούν για την πρώιμη άνοιξη -- μα είναι να μην απορεί κανείς; τόσα γεγονότα, τόσες περιπέτειες, τόσα απρόοπτα

   κι αν δεν ήταν τα βραδινά γαβγίσματα, η αιωνιότητα θα περνούσε απαρατήρητη.

Τάσος Λειβαδίτης/ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ/ ΚΕΔΡΟΣ

Όμορφο γράμμα σαν κι αυτό

Δεν θα μπορούσα να σου γράψω -

Με συλλαβές από βελούδο-

Χλιδής προτάσεις να συντάξω,

Βαθιά ως το βάθος Ρουμπινί,

Απόκρυφο, Χείλι, για σένα-

Κάνε πως είσαι Κολιμπρί-

Που μόλις ήπιε-όλη εμένα-

Ε. Ντίκινσον