.........

…………………………………………………………

Πριν απ' τη φτέρνα να πατήσουν

Και το σημάδι γίνεται.

Πήρε βοριάς πήρε νοτιάς μα έμεινε το σημάδι.

Όμως ο δήμαρχος κι ο δημοκράτης

Ποιά φορεσιά ποιο σχήμα θα ντυθούνε

Ξοπίσω όταν τους πάρει ο καιρός.

Α, θα ζηλέψουνε την τύχη του φιδιού

Με δίχως ίχνη που το βράχο αφήνει

Ενώ αυτοί σε λάσπη αστέγνωτη βουλιάζουν.

…………………………………………………………

Κώστας Γ. Παπαγεωργίου - Ποιήματα 1972-1990

Δονήσεις

Βαρύς ο χειμώνας.

Μια δρασκελιά το νησί-Κέα.

Βουνά αγκαλιές.

Θυμάρι στα ρουθούνια

Σκαλί σκαλί κατεβαίνεις.

Ανάμεσα τους το πρώτο ΘΑΥΜΑ.

Περιβόλι η ψυχή.

Στις εκβολές του ποταμού θάλασσα θάλασσα.

Στο επόμενο σκαφάλωμα, Ναός της Αθηνάς

και του Απόλλωνα.

Δρομάκηδες και δρόμοι, κ' εσείς οι γεννημένοι

μιάν άγνωρη να ζήτε παρεθνική ζωή,

κ' εσείς που σα γυναίκες αδιάντροπες δοσμένοι,

με τα πατήματα όλων και μ' όλων τη βοή,

Δρομάκηδες και δρόμοι, παλάτια, περιβόλια

και ω στράτες φαντασμένες και ω ντροπαλά στενά,

δρομάκηδες κρυψώνες και δρόμοι αραξοβόλια,

κι εσείς πλατιοί στρωμένοι σαν πέλαα γαληνά.

                                                          Κ. Παλαμάς

Θέατρο Καρθαίας στους πρόποδες της ακρόπολης 

προς την κοιλάδα του Βαθυποτάμου 3ος αιώνας π.χ.

Κάθε πέτρα και Ιστορία τούτος ο τόπος.