Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

εγκλήσεις-αντεκλήσεις...




Κοιτάζω το κύμα
μέσα αντανακλά το χρώμα απ' το πλοίο,
σαν ουράνειο τόξο,
σαν λύτρωση ακουμπούν πάνω μου
τα σταγονίδια του.
Στομώνει το μυαλό, λέξεις λέξεις,
ο καθένας και μια ανάλυση…

Κάνω βουτιά στο «Ζουμί του πετεινού»
του Γ. Μακριδάκη…

τι γλώσσα!


«έλεγε και ξανάλεγε στην κόρη της 

όταν την έπαιρνε τηλέφωνο η Θεοδοσία 

όσες μέρες βάστηξε το κακό και σταυροκοπιότανε 
με κείνην την αλλαγή του Παναγή, μα ευτυχώς κόρη μου, 
της έλεγε κατόπιν, κρίση ήτανε και πέρασε, δόξα σοι ο Θεός, 
ανήμερα την Τσικνοπέμπτη ανέβηκε απάνω πρωί πρωί 
ο φίλος του ο Θωμάς, ο Θεός να τον έχει γερό τον άνθρωπο, 

έφερε κι ένα πετεινάρι μαζί του… το 'σφαξε κείνη τη μέρα 

και του το 'φερε πεσκέσι, του τόκαμα λοιπόν ζουμί 
το μεσημέρι και το ρούφηξε κι από κείνη την ώρα 
ήρθε πάλι στα συγκαλά του…»  

*έπαθε ο Παναγής με την κρίση, βάλσαμο το ζουμί του πετεινού, μήπως…



-πλωτό θα γίνει το διασμέρισμα, τούτη την ώρα που γράφω, 

ξηρά σταγονίδια περιφέρονται στην ατμόσφαιρα… 

αργεί η δροσιά κι εγώ τόσο έχω ανάγκη από τούτο







Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

MAΡΤΙΑΙ ΕΙΔΟΙ


Ο αστόχαστος· άφηνε λάσκα
να του περνά στο δάχτυλο τον αρραβώνα της
η νύχτα.

Όλες οι φέτες του αγέρα είναι άσπρες
Κάτασπρα όλα· πως τ' αντέχεις;

Κι όταν τηνε σήκωσες ψηλά, τι άσπρη η τήβεννος
Κι όταν εσκέπασε μ' αυτήν τα μάτια
να μην τα ιδεί που καταπάνω του χύνονταν στιλέτα
ποτές, θροϊζοντας, δεν σ' αποσβόλωσε αφέντη αγέρα
πιό χρυσοκκόκινη ούγια.

Έκτωρ Κακναβάτος

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

...




Πως ξεγλυστρά

ο χρόνος;






Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΔΩΡΗΜΑΤΑ


1. Ο ευλύγιστος θάνατος όπως ακούγεται
στη ματωμένη μουσική της Ισπανίας
όπως ακούγεται στα θροϊσματα
του αέρινου ταυρομάχου στην αρένα.

2. Βδομάδα με βδομάδα τη ζωή κερδίζοντας
ανέφελος ανάμεσα στου κόσμου τη μαυρίλα
την παγωνιά τις άσπλαχνες βροχάδες την Αστάρτη
μα τη χρυσή του την καρδιά την πάει στράτα τόσα χρόνια
ποιος άλλος
ο πλήρης ποιητής
ο ταξιδιώτης…

3. Ο Ηράκλειτός δίπλα στο φούρνο
σαν άνθρωπος…

4. Η αίσθηση του απόλυτου την ώρα τούτη:
σαν το ανακλάδισμα που σε κουφαίνει.

5. Το κάρβουνο που κοκκινίζει τη φωτιά
την ιδέα του μαύρου δεν την αλλάζει.

6. Τι να σου κάνουν τα βατραχοπέδιλα της επιστήμης
όταν ανοίγεσαι στο πέλαγος της μεγάλης αγωνίας;

7.Ένα βουβάλι για τον ερυθρόδερμο 
χορεύει σαν την πεταλούδα στον αμέθυστο θάμνο.

8. Της άπλαστης ερημιάς τα ξυλόσπιτα
της άχραντης απεργίας τα βάθια.

9. Λαοσυνάχτης είν' ο ποιητής ή διαβάτης;
O Iησούς ο αλυσόδετος απ' τη βάφτιση.

Νίκος Καρούζος